Page Text
________________
ચાથા બ્રહ્મચર્ય વ્રતમાં સ્રીની દુષ્ટતા
૪૪૫
(૭૯૯૮) જે પુરૂષ સ્ત્રીએમાં વિશ્વાસ કરે છે, તે ચેાર, અગ્નિ, વાઘ, ઝેર, સમુદ્ર, મત્ત હાથી, કાળા સર્પ અને શત્રુમાં વિશ્વાસ કરે છે. (૭૯૯૯) અથવા જગતમાં વાઘ વગેરે તા પુરૂષને તેવા દેષ નથી કરતા, કે જે મહા દ્વેષ! દુષ્ટા સ્રી કરે છે. (૮૦૦૦) કુલિન પણ સ્ત્રીને પેાતાના પુરુષ ત્યાં સુધી પ્રિય હાય છે, કે જ્યાં સુધી તે પુરુષને રાગ, દરિદ્રતા અથવા ઘડપણ ન આવે. (૮૦૦૧) ઘરડા, દરિદ્ર અથવા રેગી એવા પતિ પશુ તેણીને પીલેલી શેરડી (કુચા) જેવા અથવા કરમાએલી સુગંધ વિનાની માળા જેવા, (પાઠમાં॰ વિસ્સા=વિજ્ર) દુગ`ધતુલ્ય ( અનાદરપાત્ર ) અને છે. (૮૦૦૨) સ્ત્રી અવજ્ઞાથી અનાદર કરતી) પણ ફૂડ-કપટાથી પુરુષાને ઠગે છે અને પુરુષ ઉદ્યમ કરે તે પણ નિશ્ચે સ્ત્રીને ઠગી શકતા નથી. (૮૦૦૩) ધૂળથી વ્યાપ્ત વટાળવાયુની જેમ સ્ત્રીએ પુરુષને અવશ્ય મિલન કરે છે અને સધ્યારાગની જેમ માત્ર ક્ષણિક રાગ ધરે છે. (૨૦૦૪) સમુદ્રોમાં જેટલું પાણી અને મેાજા' (તરંગા) હાય છે તથા નદીઓમાં જેટલી રેતી હેાય છે, તેનાથી પણ સ્ત્રીના (ચિત્ત=) મનના અભિપ્રાયા ધણા હેાય છે. (૮૦૦૫) આકાશ, સ ભૂમિ, સમુદ્રો, મેરુપર્યંત અને પવન વગેરે (દુજ્ઞેય ) પદાર્થને પુરૂષષ જાણી શકે છે, પશુ સ્ત્રીએના ભાવેાને કેાઈ રીતે જાણવા શકય નથી. (૮૦૦૬) જેમ વિજળી પાણીના પરપેાટા અને ઉલ્કા ( આકાશમાં પ્રગટતા જવાળારહિત અગ્નિના પ્રકાશ ) ચિર ( સ્થિર ) રહેતા નથી, તેમ સ્ત્રીઓનું ચિત્ત એક પુરુષમાં ચિરકાળ પ્રસન્ન રહેતુ નથી. (૨૦૦૭) પરમાણુ પણુ કેઇ વાર મનુષ્યના ગ્રહણમાં (પક્કડમાં) આવે છે, પશુ (જે=) નિચે સ્ત્રીએના અતિ સૂક્ષ્મ ચિત્તને પકડવામાં (તેએ) શક્તિમાન નથી. (૮૦૦૮) કાપેલા કાળા સર્પને પણ, દુષ્ટ સિદ્ધને પણ અને મત્તહાથીને પણ, પુરુષ કેઈ રીતે ગ્રહણ (વશ) કરી શકે છે, પરંતુ દુષ્ટ સ્ત્રીએના ચિત્તને વશ કરી શકતા નથી. (૮૦૦૯) ( કેાઈવાર ) પાણીમાં પણ પત્થર તરે અને અગ્નિ પણ ન બાળે, ઉલટા હિમતુલ્ય શીતળ બની જાય, પણ સ્ત્રીઓને કદાપિ પણ પુરુષ પ્રત્યે ઋજુતા ન થાય. (૮૦૧૦) સરળતાના અભાવે તેઓમાં વિશ્વાસ કેમ થાય? અને વિશ્વાસ વિના સ્ત્રીઓમાં પ્રીતિ કેમ થાય? (૮૦૧૧) પુરુષ એ ભુજાએ વડે તરીને સમુદ્રના પણ પાર પામે, કિન્તુ માયારૂપી પાણીથી ભરેલા સ્ત્રીસમુદ્રના પાર પામવાને શક્તિમાન નથી. (૮૦૧ર) રત્નસહિત પણ વાઘવાળી ગૂઢ્ઢાની જેમ અને શીતળ જળવાળી પણ મગરવાળી નદીની જેમ, શ્રી મનુષ્યેાના મનને હરનારી છતાં ધિક્ ! ઉદ્વેગ કરાવનારી છે. (૮૦૧૩) કુલિન પણ સ્ત્રી ( નજરે ) જોયેલું (સાસુ) પણ કબૂલ ન કરે, પાતે કરેલા ) (નિયડિ=) કપટને (પણ) ઉડાડે (ખેાટુ ઠરાવે) અને ( પ્રત્યે ( ગાહાનિલુ =) ધેાની જેમ છૂપાતી (પેાતાના પાપને છૂપાવતી ) રહે. (૮૦૧૪) મનુષ્યને તેવા ખીન્ને ( અરિ=) શત્રુ નથી, તેથી સ્ત્રી ( ન+અરિ=) નારી કહેવાય છે અને પુરુષને સદા પ્રમત્ત ( પ્રમાદી ) બનાવે છે તેથી પ્રમદા કહેવાય છે, (૮૦૧પ) પુરુષને સેંકડો અનર્થોમાં (વિલાયઈ=) જોડે છે તેથી તે વિલયા કહેવાય છે અને પુરુષને દુઃખમાં ચેાજે છે તેથી તે યુતિ અને યાષા કહેવાય છે. (૮૦૧૬) અબળા એ કારણે છે કે તેના હૃદયમાં ધૈર્યબળ નથી. એમ સ્ત્રીનાં (પર્યાયરૂપ ) નામેા
૩૩૧
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |