Page Text
________________
આલેાચના વિધાનકાર
२७७
૮. એક આચાર્યની પાસે આàાચીને જે પુનઃ પશુ તે જ દેષાને બીજા આચાય પાસે આલેાચે, તેને બહુજન નામને (માઢમે) દેષ કહ્યો છે. (૪૯૩૬) ગુરુની સમક્ષ આલેાચના કરીને તેમની પાસેથી પ્રાયશ્ચિત્તને સ્વીકારીને પણ તેની શ્રદ્ધા નહિ કરતા અને બીજા ખીજાને પૂછે, તે આ આઠમે દેષ જાણવેા. (૪૯૩૭) અંદર શલ્ય રહી જવા છતાં રુઝાએલે ધા જેમ પછી રાગીને તીવ્ર વેદનાએથી પીડે, તેમ આ પ્રાયશ્ચિત્ત પણ તેના જેવુ' જાણવુ' (૪૯૩૮)
૯. જે ગુરુ (આલેાચનાને ચેાગ્ય ) શ્રુતથી અથવા પર્યાયથી અવ્યક્ત-અધુરા (ન્યૂન) હાય, તેને પેાતાના દેષા કહેનારને સ્પષ્ટ આલેાચનાને નવમે દેષ લાગે. (૪૯૩૯)જેમ કૃત્રિમ સેાનું કે કરેલી દુનની મૈત્રી અ`તે નિશ્ચે અહિતકર થાય, તેવું આ પ્રાયશ્ચિત્ત જાણવુ'. (૪૯૪૦)
૧૦. આલેાચકના જેવા જ તે અપરાધાને જે માચાય સેવતા હેાય, તે તત્સેવી કહેવાય. તેથી આલેાચક એમ માને કે- મારા જેવા દેાષવાળા છે, તેથી મને ઘણું માટુ' પ્રાયશ્ચિત્ત નહિ આપે, એમ મેહુથી સ ંકિલષ્ટ ભાવવાળે, તેવા ગુરુ પાસે આલેચે, તે આાચનાના દશમા દેષ જાણવે. (૪૯૪૧-૪૨) જેમ કેાઈ મૂઢ રુધિરથી ખરડાયેલા વજ્રની શુદ્ધિ કરવા તેને રુધિરથી જ ધેાવે, તેના જેવી આ દેષશુદ્ધિ જાણવી. (૪૯૪૩) જેમ દુષ્કર તપને કરનારા પણ શાસનના વિરેષ્ઠીએને સિદ્ધિની પ્રાપ્તિ દૂર થાય છે ( થતી નથી ), તેવી આ શુદ્ધિ પણ દેષયુક્ત ( અશુદ્ધ ) જાણવી. (૪૯૪૪)
એમ આ દશેય દ્વેષને, ભય-લજ્જાને અને માન-માયાને ( પણ) દૂર કરીને આરાધક તપસ્વી શુદ્ધ આલેાચનાને આપે. (કરે), (૪૯૪૫) જે નટની જેમ ચંચળતાને, ગૃહસ્થની ભાષાને,મુ`ગાપણાને અને મેટા અવાજને તજીને,ગુરુની સન્મુખ રહીને(વિધિપૂર્વક) સમ્યગ્ આલેચે, તે ધન્ય છે. (૪૯૪૬) એમ આલેાચના આપનાર કેવા હોય, તે (સવિવક્ખ=) દુષ્ટ આલેાચકના સ્વરૂપ સહિત સંક્ષેપમાં જણાવ્યેા. હવે આલેાચના નહિ આપવાથી જે દાષા થાય, તેને કહું છું. (૪૯૪૭)
ચેાથુ પેટાઢાર-આલાચના ન આપવાથી થતા દાષા-લજજાથી, ગારવથી અને બહુશ્રુતપણાના મદથી પણ જેએ પેાતાના દુશ્ચરિત્રને (દેાષાને) ગુરુને કહેતા નથી, તે નિશ્ચે આરાધક થતા નથી. (૪૯૪૮) જો કથ ંચિત્ સ્ખલના (ભૂલ ) થાય, તે ( પણ ) ગુરુને જણાવવામાં લજ્જા નહિ કરવી. લજ્જા તા નિત્ય માત્ર અકાય કરવામાં કરવી જોઇએ. (૪૯૪૯) ( તે વિષયમાં) યુવરાજનું ઉદાહરણ છે, કે-મૈથુનથી થએલા રાગા લજ્જાથી વૈદ્યને ન કહ્યા, તેથી રાગોની વૃદ્ધિ થઈ, ભેગનેા અભાવ થયા અને મરણ થયું. તેનેા ઉપનય આ પ્રમાણે છે. (૪૯૫૦) યુવરાજ સરખા સાધુએ, તેના મૈથુનના રાગેા તુલ્ય અપરાધા, નહિ કહેવાતુલ્ય અનાલેચના અને વૈદ્યતુલ્ય આચાય જાણવા. (૪૯૫૧) લજ્જાથી (થતી) રાગેાની વૃદ્ધિતુલ્ય અહી' અસંયમની વૃદ્ધિ, ભેગના અભાવતુલ્ય દેવ
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |