________________
સુસ્થિતનું સ્વરૂપ
૨૬૩
પ્રમાદને વશ એક મુત્ત પણ શલ્યયુક્ત રહેવું તે (ન ખમ`=) અસહ્ય છે, તેથી લજ્જા અને ગારવથી મુક્ત તુ શલ્યના ઉદ્ધાર (આલેાચના) કર. (૪૭૦૨) કારણ કે-નવા નવા જન્મારૂપી સસારરૂપ વેલડીના મૂળભૂત શલ્યને મૂળમાંથી ઉખેડીને ભયમુક્ત બનેલા ધીરપુરુષા સ`સારસમુદ્રને તરી જાય છે. (૪૭૦૩) જે નિર્યામક પણ એ રીતે આરાધક સાધુને અન† ન જણાવે, તેા શલ્યવાળા તે આરાધકને પણ આરાધના કરવાનું શું ફળ મળે ? (૪૭૦૪) તે કારણે આરાધકે સદા અપાયદશકની નિશ્રામાં આત્માને રાખવેા જોઇએ, (કારણ કે–) ત્યાં નિચે આરાધના થાય. (૪૭૦૫)
૮. અપરિશ્રાવી–લે ખડના પાત્રમાં રાખેલા પાણીની જેમ પ્રગટ કહેલા અતિચાર જેના મુખેથી મહાર જતા નથી, તેને (જ્ઞાનીએ) અપરિશ્રાવી કહે છે. (૪૭૦૬) જે ગુપ્ત વાતને જાહેર કરે, તે આચાર્ય તે સાધુને, પેાતાનો, ગચ્છના, શાસનનેા, ધમનેા અને આરાધનાના ત્યાગ કર્યાં જાણવા. (૪૭૦) (આલાચકે કહેલાં) દ્વેષ! બીજાને કહેવાથી કોઈ લજ્જાથી અને ગારવથી (માનથી), વિપરીત પરિણામવાળા (અધમી) થાય, કોઈ નાશી જાય કે કેઈ મિથ્યાત્વને પામે. (૪૭૦૮) ૨ડસ્યને પ્રગટ કરવાથી દ્વેષી બનેલે (કેાઈ) તે આચાર્યને છું, આત્માનેા ભેદ (આઘાત) અને ગચ્છમાં ભેદ (કુસ'પ) કરે અથવા પ્રવચનને ઉડ્ડાડ઼ કરે. (૪૭૦૯) એ વગેરે દોષો રહસ્યને ધારણ કરનાર આચાર્યથી થતા નથી, તે કારણે અપરિશ્રાવી એવા નિ†મક આચાય ને શેાધવા જોઇએ. (૪૭૧૦) એમ આઠ ગુણેાવાળા આચાર્ય ના પાદપસાયથી આરાધક પ્રમાદશત્રુને હણીને આરાધનાને સપૂર્ણ આરાધે. (૪૭૧૧) એમ પાપરૂપી કમળને બાળવામાં હિમના સમૂહતુલ્ય અને યમની સાથેના યુદ્ધમાં જયપતાકાની પ્રાપ્તિ કરાવવામાં સફળ હેતુભૂત, એવી સ‘વેગર’ગ શાળારૂપી આરાધનાના દેશ પેટાદ્વારવાળા ગણુસ ક્રમ નામના બીજા દ્વારમાં સુસ્થિત(ગવેષણા) નામનું પાંચમું દ્વાર કહ્યું'. (૪૭૧૨-૧૩) એમ કરેલી સુસ્થિતની ગવેષણા પણ જેના અભાવે ફળની સાધનામાં સમથ ન અને, તે ઉપસ'પદાદ્વારને હવે કહું છું. (૪૭૧૪)
૬. ઉપસ'પદાદ્વાર-(એમ)નિર્યામકના ગુણાધીયુક્ત અને જ્ઞાન-ક્રિયાવાળા આચાય ને શેાધીને, પછી તે ક્ષપક તેની ઉપસ'પદાને (નિશ્રાન) સ્વીકારે. (૪૭૧૫) (તેમાં પ્રથમ) પચીશ આવશ્યથી શુદ્ધ એવુ' ગુરુવદન કરીને, વિનયથી બે હાથે અંજલિ કરીને, સ આદરપૂર્વક આ પ્રમાણે કહે. (૪૭૧૬) હું ભગવ'ત ! તમે સ'પૂર્ણ` દ્વાદશાંગીરૂપ શ્રુતસમુદ્રના પાર પામેલા છે! અને આ શાસનમાં સકળ શ્રી શ્રમણુસ'ઘના નિયંમક ગુરુ છે. (૪૭૧૭) આજે આ શાસનમાં તમે જ શ્રી જિનશાસનરૂપી પ્રાસાદના આધાર માટે સ્તંમ છે। અને સંસારરૂપી અટવીમાં ભમવાથી થાકેલા પ્રાણીઓના સમૂહને સમાધિનું સ્થાન છે. (૪૭૧૮) આ સંસારમાં તમે જ ગતિ છે, મતિ છે અને અશરણુ એવા અમારુ શરણુ છે અને અમારા અનાથના નાથ પણ છે.. તેથી હે ભગવંત ! (મારા) ઉચિત શેષ કત્તયૈાને પૂર્ણ કરેલા હું આપના ચરણકમળમાં, દીક્ષાદિવસથી માજ સુધીની સમ્યગ્ભાવથી