Page Text
________________
'ના
૨૬ર
શ્રી સવગરગશાળ ગ્રન્થને ગુજરાતી અનુવાદ દ્વાર બીજું (૪૬૮૩) તે કારણે તે) નિર્ધામક આચાર્ય જ ક્ષેપકમુનિને (નિશ્વવઓe)સમાધિકારક બની શકે અને તે નિર્વાપકને પણ તેના દ્વારા જ નિશ્ચિત આરાધના થાય. (૪૬૮૪)
૭. અપાય દર્શક- (સંસાર સમુદ્રના અથવા આરાધનાના) કાંઠે પહોંચેલા પણ (કોઈ) ક્ષેપકને વિચિત્ર કર્મની પરિણતિવશ તૃષા, ભૂખ વગેરેથી દુધ્ધન વગેરે પણ થાય. (૪૬૮૫) છતાં કઈ પૂજાવાની ઈચ્છાવાળો (માની), કીતિની ઈચ્છાવાળે, અવર્ણવાદથી ડર, કાઢી મૂકશે એવા ભયથી, અથવા લજજાથી કે ગારવથી, વિવેક વિનાને ક્ષપક, જે સમ્યગ ઉપગપૂર્વક તે દુર્ગાનાદિની આલોચના ન કરે, તે તેને ભાવી અનર્થોને જણાવવા પૂર્વક આ પ્રમાણે જે મજાવે, તેને અપાયદર્શક જાણ. (૪૬૮૬-૮૭) (અવિયડ તેe. આલેચના નહિ કરવાથી આ ભવમાં શઠ છે –એવી માન્યતા, તથા અપકીતિ, ઉપરાન્ત આ ભવમાં કરેલી ભાવ વિનાની કષ્ટકારક ક્રિયા પણ દુર્ગતિનું કારણ હોવાથી માયાચારથી પરભવમાં (અસારસ્સ અંતર) અનર્થને નિર્ણય (અર્થાત્ નિચે દુઃખી થાય) વગેરે સમજાવે, તે જ સૂરિ નામથી અપાયદશી કહેવાય. (૪૬૮૮-૮૯) એવા પ્રકારના ગુણસમૂહવાળા તે (અપાયદશી) મધુર વચનેથી કહે કે-હે મહાભાગ ! ક્ષેપક ! તું અને સમ્યફ વિચાર ! (૪૬૯૦) જેમ ઉદ્ધાર ન કરેલ કાંટો વગેરે દ્રવ્યશલ્ય પણ નિચે મનુ ષ્યના શરીરમાં માત્ર વેદનાને જ નહિ, કિન્તુ જવર, દાડ, (રાફગ) રાફડાને રોગ (લેકભાષામાં કીડીયારું, જવાલા (બળતરા), ગર્દભ નામને રેગ, દુઃસાધ્ય લુતાને (કરાળીયા) રોગ તથા તે સિવાયના બીજા પણ અનેક રોગો પ્રગટ કરે છે, તેમ તેવા કે જેથી છેલ્લે મરણ પણ થાય. (૪૬૧-૨) તેવી જ રીતે મેહમૂઢ મતિવાળા સાધુને સમ્યનું ઉદ્ધાર (આલેચના) નહિ કરેલું અને (અપાણએ= ) આત્મામાં જ રાખેલું ભાવશલ્ય પણ આ ભવમાં કેવળ અપયશ વગેરેને જ નથી કરતું, કિન્તુ સંયમજીવનને નાશ કરવાથી ચારિત્રના અભાવરૂપી આત્માનું ) મરણ પણ કરે છે (૪૨-૯૪)અને પરભવમાં અશુભ કર્મોનું (પાઠ-આસગલણ =) આક્રમણ, (પાઠાં પરિપષણ =) અતિપોષણ, (નિમવM= ) બંધ અને દુર્લભધિપણાને કરે છે. (૪૬૫) તેથી બધિ. લાભથી ભ્રષ્ટ જીવ, જન્મ-મરણરૂપી આવવાળા, દુઃખરૂપી પાણીવાળા અને અનાદિઅનંત એવા ભયંકર સંસાર સમુદ્રમાં અનંતકાળ સુધી દુઃખોની ખીણેતુલ્ય, ઉંચી-નીચી-વિચિત્ર પ્રકારની નિઓમાં ફરતો અને અતિ તીણ (કારમાં) દુઃખેરૂપી અગ્નિથી સેકતે રહે છે. (૪૬૯૬-૯૭) તથા અબુધ (મૂર્ખ ) જીવ સશલ્યમરણથી આ સંસાર-મહાસમુદ્રમાં (ચિંતામણુતુલ્ય) શ્રમણધર્મને તથા તપસંયમને પામીને પણ તેનો નાશ કરે છે. (૪૬૯૮) સશલ્યમરણથી મરીને આદિ-અંતરહિત એવી અતિ ગાઢ સંસાર અટવીમાં પડેલો દીર્ધકાળ ભમે છે. (૪૬૯) શસ્ત્ર, ઝેર, અથવા વિફરેલો વેતાલ, ઉલટું વાપરેલું યંત્ર, અથવા ગુસ્સે કરેલો ક્રોધી સપ, તેવું ન કરે, કે જે મરણકાળે નહિ ઉદ્ધરેલું ભાવ શલ્ય દુલભધિપણને અને અનંત સારીપણાને કરે છે. (૪૭૦૦-૭૦૧) તેથી નિચે
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |