________________
પર લેખનાસિદ્ધારા .. . .
. ૨૧ ચિરકાળ આચરીને (પાળીને), દિપ્ત (કિલઈ–ઉજવળ) તપને તપીને, અંતકાળે (પુન:) વિશેષ તપશ્ચર્યાથી દ્રવ્યની (શરીરની) અને ભાવની (કષાયાદિની) સંલેખના કરવાપૂર્વક કાળ કરીને સિદ્ધિને પામેલા સંભળાય છે. (૩૯૪-૫) વળી શ્રી ષભરવામી વગેરે તીર્થકરે છતાં, ત્રણ લેકના તિલકતુલ્ય છતાં, દેવથી પૂજિત છતાં, અપ્રતિહત એવા કેવળજ્ઞાનનાં કિરણે દ્વારા જગતને ઉદ્યોત કરનારા છતાં અને જેઓની અવશ્ય નિયમ સિદ્ધિ થવાની હોવા છતાં, તેઓ પણ નિર્વાણકાળ નિચે સવિશેષ તપ કરવામાં પરાયણ હતા. તે આ પ્રમાણે જે નિર્વાણ એટલે અંતક્રિયા, તે પ્રથમ પ્રભુને ચંદભક્ત છ ઉપવાસથી, શ્રી વીરજિનને ષષ્ઠભક્તથી અને શેષ બાવીશને માસિકતપથી (માસખમણથી) થઈ હતી. ( ૩૬ થી ૮) તેથી તેના (તપના) પક્ષપાતી, મેક્ષ મેળવવાની ઈચ્છાવાળા અને ભવભીરુ બીજા આત્માએ પણ તે પૂર્વપુરુષના ક્રમથી સંલેખના કરવી એગ્ય છે. (
૩૯) કિન્તુ તપશ્ચર્યા વિના પ્રાયઃ શરીર (ચિય=) પુષ્ટ માંસ-રુધિરપણાને (પુષ્ટિને) છોડે નહિ, માટે પ્રથમ આ તપને કરવું જોઈએ. (૪૦૦૦) (કારણ કે-) પુષ્ટ માંસ-રુધિરવાળાને સહકારી કેઈ કારણને વેગ થતાં, અંશુલ્ક પ્રવૃત્તિમાં પ્રબળ કારણરૂપ એવા મેહને ઉદય થાય, (૪૦૦૧) અને તેને ઉદય થતાં (જે) વિવેકી પણ નિયમ અધિગત અર્થને (અનશનને) - સાધી શકે, તે વિવેકરહિત, દીર્ધદષ્ટિ વિનાના અને તપ નહિ કરનારા માટે તે પૂછવું જ શું? (૪૦૦૨) તે કારણે જેમ દેહને પીડા ન થાય, માંસ-રુધિરની પુષ્ટિ પણ ન થાય અને ધર્મધ્યાનની વૃદ્ધિ થાય, તેમ સંલેખના કરવી (શરીરને ગાળવું) જોઈએ. (૪૦૦૩) આ સંલેખના ઉત્કૃષ્ટ તથા જઘન્ય-એમ બે પ્રકારની છે, તેમાં ઉત્કૃષ્ટ બાર વર્ષની અને જઘન્ય છ માસની છે. (૪૦૦૪) અથવા દ્રવ્યથી અને ભાવથી-એમ પણ બે પ્રકારની છે તેમાં દ્રવ્યથી શરીરની કૃશતા અને ભાવથી દન્દ્રિયની તથા કષાયની કૃશતા જાણવી. (૪૦૦૫) તેમાં જે ઉત્કૃષ્ટ સંલેખનકાળથી બાર વર્ષની કહી, તેને દ્રવ્યથી સૂત્રાનુસારે આ પ્રમાણે કંઈક કહું છું. (૪૦૦૬) વિવિધ અભિગ્રહ સહિત ચોથભક્ત, છ, અદ્રમ વગેરે વિવિધ તપ કરીને, સર્વ (કામગુણ=) રસકસવાળી વિગઈઓથી પારણું કરે તપસ્વી પ્રથમ ચાર વર્ષ પસાર કરે. પુનઃ પણ ચાર વર્ષ અતિ વિચિત્ર વિવિધ) તપથી પસાર કરે, માત્ર તેમાં) વિગઈઓને વાપરે નહિ. (૪૦૦૭-૮) તે પછી બે વર્ષ પારણે આયંબિલ કરવા પૂર્વક (એકાન્તર) ઉપવાસને તપ કરે. એમ દશ વર્ષો ગયાં. (૨૦૦૯) અગીઆરમા વર્ષમાં પહેલા છ માસમાં અતિ વિકેિલષ્ટ (ચાર ઉપવાસાદિ ઉગ્ર) તપને ન કરે અને પારણે પરિમિત આહારથી આયંબિલ કરે. (૪૦૧૦) પુનઃ અંતિમ છે માસમાં અટ્ટમ, ચાર ઉપવાસ વગેરે (વિકિલષ્ટ) તપને કરીને દેહને ટકાવવા (પારણે) આયંબિલથી ઈચ્છા મુજબ ભોજન કરે. (૪૦૧૧) એમ અગીઆર વર્ષ પસાર કરીને બારમું વર્ષ કટિ સહિત (લાગટ) આયંબિલ તપ કરીને પૂર્ણ કરે. (૪૦૧૨) માત્ર બારમા વર્ષના અંતિમ ચાર મહિનામાં એકાન્તરે મુખમાં તેલને કોગળો ચિરકાળ ભરી
IT
,