Page Text
________________
કસચંદ્રને પ્રબંધ
૧૩૬ કરવામાં સિંહતુ" અને એના તીક્ષણ કટાક્ષે રૂપી લાફને બાણથી પણ ક્ષોભ નહિ પામનારા (હે મુનીશ્વર !) તમારો જય થાઓ (૨૩૬૨) તીવ્ર દુખે રૂપી અગ્નિથી બળતા પ્રાણીઓને અમૃતની વર્ષો જેવા! કાશ(નામની વનસ્પતિ)નાં ઉજજવળ પુના પ્રકાશ તુલ્ય ઉછળતા (ઉજજવળ) યશથી દિગંતને પણ અજવાળનારા (હે મુનીશ્વર!) તમે જયવંતા રહે ! (૨૩૬૩) કલિકાળના ફેલાતા પ્રચંડ અંધકારથી નાશ પામતા ક્ષમાર્ગના (પ્રકાશક) પ્રદીપ! મેટા ગુણરૂપી અસામાન્ય (શ્રેષ્ઠ) રત્નસમૂહના નિધાન હે મુનીશ્વર ! તમે જયવાળા છે. (૨૩૬૪) હે! રેગથી પીડિત દેહનો ત્યાગ માટેનું પણ મારું આગમન તમારા ચરણકમળના પ્રભાવે આજે નિચે સફળ થયું. (૨૩૬૫) તેથી હે જગબંધુ! આજથી તમે જ એક (મારે) માતા, પિતા, ભાઈ અને સ્વજન છો. હે મુનીશ્વર ! અહીં (હવે, મારે જે કરણીય હોય. તે કરવાની આજ્ઞા કરે ! (૨૩૬૬) તે પછી મુનીપતિ(સૂરિજી)એ “આ ગ્ય છે”—એમ જાણીને કાર્યોત્સર્ગને પાર્યો અને સમ્યક્ત્વરૂપ ઉત્તમ મૂળવાળ, પાંચ અણુવ્રતરૂપી મહા સ્કંધ (થડ)વાળ, ત્રણ ગુણવ્રતરૂપી (મુખ્ય) શાખાવાળે, ચાર શિક્ષાવ્રતરૂપી મોટી પ્રતિશાખાવાળે, વિવિધ નિયમરૂપી પુછપથી વ્યાપ્ત, સર્વ દિશાઓને યશરૂપી સુગંધથી ભરી દેત, દેવની અને મનુષ્યની અદ્ધિરૂપી ફળોના સમૂહથી મનહર, પાપરૂપી તાપના વિસ્તારને નાશ કરનારે, એ શ્રી જિનેશ્વરએ કહેલે સદ્ધર્મ રૂપી કલ્પવૃક્ષ તેને ઓળખાવ્યું. (૨૩૬૭ થી ૨૯) અને અત્યંત શુદ્ધ શ્રદ્ધા તથા વૈરાગ્યથી (વિલગ્ન=) ચઢતા-વધતા તીવ્ર ભાવવાળા તેણે શ્રદ્ધા અને સમજપૂર્વક પિતાને ઉચિત ધર્મને સ્વીકાર્યો. (૨૩૭૦) એમ તારાચંદને પ્રતિબોધીને, વળી પણ મેક્ષમાં એક સ્થિર લક્ષ્યવેળા તે મુનિશ્રેષ્ઠ કાઉસ્સગમાં દઢ સ્થિર થયા. (૨૩૭૧) તે પછી આપણે ધ્યાનમાં વિનભૂત છીએ”—એમ સમજીને તે વિદ્યાધરમિથુન અને તારાચંદ (ત્રણેય) વિનયપૂર્વક સાધુને પ્રણમીને બહાર નીકળ્યાં. (૨૩૭૨) પછી આ સાધર્મિક છે”—એવા પ્રગટેલા નેહભાવથી (વાત્સલ્યથી) તે વિદ્યાધરે તારાચંદને ઝેર વગેરેના દેને નાશ કરનારી ગોળી આપીને કહ્યું, અહે મહાભાગ! તું આ ગળીને ગળ અને એના પ્રભાવે વિષ-કાર્પણ વગેરેને ભેગા કરવા છતાં તું નિર્ભય અને નિશંકપણે (પૃથ્વી ઉપર) ભ્રમણ કર ! (૨૩૭૩૭૪) તારાચંદે તે આદરપૂર્વક લીધી. પછી વિદ્યાધરમિથુન આકાશમાગે ઉડી ગયું અને પ્રસન્ન થયેલા તેણે તે ગોળી ખાધી. (૨૩૭૫) (પછી) પર્વતથી તે નીચે ઉતર્યો અને રવસ્થ શરીરવાળે ચાલતો કમશઃ પૂર્વ સમુદ્રના કાંઠે રનપુર નગરે પહોંચ્યા. (૨૩૭૬) (ત્યાં) તેના રૂપથી આકર્ષિત હૃદયવાળી મદનમંજુષા નામની વેશ્યાએ; અતિ શ્યામસુંદર કેશોના સમૂહથી શોભતા મસ્તકવાળા અને કામદેવને પણ જીતે તેવા અતિ દેદીપ્યમાન રૂપવાળા તેને જોઈને તેની માતાને કહ્યું, “અમ્મા ! જે આ પુરુષને તું નહિ લાવે, તે નિશ્ચિત હું પ્રાણને તજીશ! એમાં વિકલ્પ (પણ) કરીશ નહિ.” એ સાંભળીને અક્કા રાજપુત્ર(તારાચંદ)ને પોતાને ઘેર લાવી. (૨૩૭૭ થી ૭૯) તે પછી સત્કારપૂર્વક સ્નાન, વિલેપન, ભેજન વગેરે કરીને પિતાના ઘરમાં રહે તેમ તે ત્યાં ચિરકાળ તેની સાથે રહ્યો.
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |