________________
૯૦
શતકનામા પંચમ કર્મગ્રન્ય-વિશેષાર્થ સહિત વિના ન જ પૂરાય એ એકાન્ત નિયમ નથી, કારણ કે ગમે તેટલે દીર્ઘકાળ પણ જે અનિકાચિત હોય છે તે અપવર્તનાદિ કરણે વડે સાધ્ય હોવાથી શીધ્ર ટૂંક થઈ શકે છે, જેથી જિનનામનો પણ અંતઃકોડાકડિ જેટલે દીર્ઘકાળ તે જ ભવમાં અપવતઈ ટૂક થઈ શકે છે, અને તિર્યંચગતિમાં ગયા વિના પણ પૂરી શકાય છે, માટે તિર્યંચગતિમાં જવાની સંભાવના કરવી આવશ્યક નથી.
તથા બાલના સંબંધમાં પણ જિનનામાવત્ વિચારવું, કારણ કે આહારકની સત્તાવાળે સૂક્ષ્મ એકેન્દ્રિય જેવી તિર્યંચગતિમાં પણ જઈ શકે છે. એને અવશ્ય પૂરવા એગ્ય એટલે જ કાળ સુનિકાચિત (એટલે આગળ કહેવાશે તે પાપમના અસંખ્યાતમા ભાગ જેટલે જ) હોય છે, અને તેટલા કાળમાં આહારકટ્રિકને ઉવલના નામના કરણથી ઉવેલી નાખી નિઃસત્તાક કરે છે. અને તે પલ્યાસંખ્યયભાગ જેટલા ઉદ્વલના કાળમાં વર્તતે તિર્યંચગતિમાં પણ (અથવા ચારે ગતિમાં પણ) થઈ શકે છે.
જિનનામ-આહારકદ્ધિકની અબાધા
જિનનામ કર્મના ઉત્કૃષ્ટસ્થિતિબંધમાં તથા જઘન્યસ્થિતિબંધમાં બન્નેમાં અંતમુંઅબાધા છે, ત્યારબાદ એ કર્મ અવશ્ય ઉદયમાં આવે છે. અહીં ઉદય એટલે મંદવિપાકેદયરૂપ પ્રદેશદય જાણવ, કે જે કર્મના પ્રદેશદયના પ્રભાવે
૬૪. આયુષ્ય સિવાયના કર્મ અબાધા વીત્યા બાદ પ્રદેશદયથી અથવા વિપાકેદયથી પણ ઉદયમાં આવે છે, તેમાં જિનનામ તે
