________________
પs.
આનંદઘન પદ - ૬૦
પદ - 90
(શણ - સારંગ)
લવ મેરે પતિ નત સેવ, નિરખ્ખન | ગ. || भटकू कहा कहा सर पटकू, कहा करूं जन रञ्जन ॥ ૧. વા. खञ्जन इंगन द्दगन लगाएं - चाहू न चिंतवन अञ्जन || सञ्जन घट अन्तर परमातम - सकल दुरित भयभञ्जन || अब. ॥२॥ एक कामगवि एह कामघट, एही सुधारस मंजन ॥ आनन्दघन प्रभु घटवनके हरि, काम मतंगज गंजन | अब. ॥३॥
ચિદાનંદની મસ્તીમાં મસ્ત બનેલ અવધૂત યોગી - અલખ નિરંજનની વિભૂતિ કેવી હોય ? તે બતાવનારું આ પદ . શુદ્ધ આત્માનું સ્વરૂપ યોગીરાજે જોયું ત્યારે તેમને અપૂર્વ આનંદ થયો. તે વખતે શુદ્ધચેતનાએ પોતાના પતિ ચેતનરાજ અંગે જે ઉદ્ગારો કાઢ્યા તે અહીં બતાવે છે.
અબ મેરે પતિ ગતિ દેવ નિરંજન ભટકું કહા કહા સિર પટકું, કહા કરું જન રંજન..૧. ચેતનાનો વિરહકાળ ભાંગ્યો. એની મોટામાં મોટી ઈચ્છા પૂરી થઈ. મારા સ્વામી - પતિ જયાં જાય ત્યાંજ મારે જવાનું. કારણ હું અને મારા સ્વામી જુદા નથી. મારા પતિ એજ મારો આધાર.
આવા સુવિશુદ્ધ ચેતનરાજ પતિ તરીકે મળ્યા પછી હું શા માટે ઘર ઘર ભટકું? શા માટે કોઈની સાથે માથા ફોડ કરું? ગદ્ધા પચ્ચીસી શા માટે કરું ? લોકોને રાજી પણ શા માટે કરૂં ? મારે આ બધું કરવાની હવે શું જરૂર છે ? મારે બીજા કોઈની સલાહ કે સહાયની જરૂર નથી કારણ મારા સ્વામી સર્વાગા શુદ્ધ છે અને જ્ઞાનથી પૂર્ણ છે. મારો અને તેમનો અભેદ વાસ છે.
કહેવાનું તાત્પર્ય એટલુજ કે જ્યાં સુધી ચેતન પોતે પોતાને નથી ઓળખતો ત્યાં સુધી તે મોહ-માયા-મમતામાં ફસાયેલો રહી ઘર ઘર વિષયસુખની ભીખા
કર્મના ઉદયના સાગરમાં ન ભળતાં ચૈતાના મહાસાગરમાં ઉપયોગને ડૂબાડવાની જરૂર છે.