________________
૨૯૨
પદ
-
E८
(राग - आशावरी )
अवधू सो जोगी गुरु मेरा, इनपदका करे रे निवेडा ॥ अवधू. II
तरुवर एक मूल बिन छाया, बिन फूले फल लागा ॥ शाखा पत्र नही कछु उनकुं, अमृत गगने लागा ॥
तरुवर एक पंछी दो बेठे, एक गुरु एक चेला || चेलेने जुग चुण चुण खाया, गुरु निरंतर खेला ॥
गगन मंडलके अधबिच कूबा, उहां हे अमीका वासा ॥ सगुरा होवे सा भरभर पीवे, नगुरा जावे प्यासा ॥ गगनमंडलमें गउआं विआनी, धरती दूध जमाया ॥ माखन था सो विरला पाया, छासे जगत भरमाया ॥
थडविनुं पत्र पत्रविनुं तुंबा, बिनजीभ्या गुण गाया || गावनवालेका रूप न रेखा, सुगुरु सोही बताया. ॥
આનંદઘન પદ
आतम अनुभव विन नहीं जाने, अंतर ज्योति जगावे ॥ घट अन्तर परखे सोही मूरति आनन्दघन पद पावे. ॥
-
८८
अवधू. ॥१॥
अवधू. ॥२॥
अवधू. ॥३॥
अवधू. ॥४॥
अवधू. ॥५॥
અવધૂ સો જોગી ગુરૂ મેરા, ઈન પદકા કરે રે નિવૅડા; તરૂવર એક મૂલ બિન છાયા, બિન ફૂલે ફલ લાગા; શાખા પત્ર નહિં કછુ ઉનકું, અમૃત ગગને લાગા
खवधु... १.
अवधू. ॥६॥
સાધના કરવા દ્વારા શુદ્ધિ વધતા સાધકમાં નિડરતા અને નિર્ભયતા રૂપી ખુમારી પ્રગટે છે તે ખુમારી અવધૂ શબ્દથી પ્રગટ કરે છે. આત્મવીર્ય જાગૃત થતાં લોકભય અને મૃત્યુભય એના ચિત્તમાંથી નીકળી ગયા પછી એક પ્રકારની વીરત્વ શક્તિ પ્રગટે છે તેનો એક પરિચય યોગીરાજે પદ-૪૨માં અબ હમ અમર ભયે ન મરેંગે દ્વારા કરાવ્યો.
આત્માના શુદ્ધ સ્વરૂપ ઉપર દૃષ્ટિ ઠરે તો સંસાર અસાર લાગ્યા વિના રહે નહિ.