________________
૨૧
આનંદઘન પદ - ૯૦
પદ - ૯૦ (રાગ - સાખી સોરઠો)
अणजोवतां लाख, जोवे तो एके नहीं ॥ लाघी जोबन साख वहाला विण एलें गइ. ॥
(ાણ - સોરઠ).
महोटी वहूये मन गमतुं कीg || महोटी. || पेटमें पेंशी.मस्तक रहेंसी, साही स्वामिजीने दीर्छ । મહોતી. III खोले बेसी मीठे बोले, कांइ अनुभव अमृत जल पीधुं ॥ छानी छानी छरकडा करती, छरती आंख मनई विंध्यु ॥ महोटी. ॥२॥ लोकालोक प्रकाशक छैयुं, जणतां कारज सिध्यु | अंगोअंगे रंगभर रमतां, आनंदघनपद लीधुं ॥
મહોતી. રૂા. સાખી : અણજાવતાં લાખ, જોવે તો એકે નહિ;
લાધી જોબન સાખ, વ્હાલા વિણ એળે ગઈ. સમતા વિચાર કરી રહી છે કે હાલમાં મારા પતિ ચેતનને યુવાકાળ વર્તે છે. યુવાની એ આત્મધર્મને સાધવાનો શ્રેષ્ઠ અવસર ગણાય. તે સમય પ્રમાદા ચરણમાં ન જાય તેની ચિંતા તેને સતાવી રહી છે. મનુષ્ય જીવનની પ્રત્યેક પળ અણમોલ છે, તે હાથમાંથી વહી ગયા પછી ઘડપણ આવતાં વાર નહિ લાગે. કાયા શિથિલ થશે, ગાત્રો નબળા પડશે, જવાં સાંભળવાની શકિતઓ. ક્ષીણ થશે, શરીરમાં રોગો તંબુ તાણીને રહેશે, ઈન્દ્રિયો-મન બધુ શિથિલ થશે, ઉઠવા - બેસવા - હરવા - ફરવાની શક્તિ હણાઈ જશે, જીવ પથારી વશ થશે, પરાધીનતા આવશે, મૃત્યુકાળ ઓચિંતો ઝપાટો લગાવશે ત્યારે આ માનવ દેહને છોડતાં જીવને અત્યંત વસમું લાગશે.
પૂર્વમાં અણજાણપણામાં - અજ્ઞાનપણામાં જેની ગણત્રી ન કરી શકાય
તું જો ખરેખર કર્યા હોય તો પછી તને અણગમતું કેમ થવા દીધું ?
