________________
આનંદઘન પદ - ૮૬
અથવા સલુણે એટલે સુલક્ષણા અર્થાત્ પ્રભુ આજ્ઞા પાલક શુદ્ધ ચેતના સાહિબા એટલે સીમંધર સાહિબા કે જે દેવાધિદેવ છે તેમના ચરણની સેવા અને નિશ્ચય નયે પોતાની અંદરમાં બિરાજમાન શુદ્ધ ચેતન્ય દેવની સેવા ભાવની શુદ્ધિપૂર્વક પ્રભુ પાસે માંગી રહી છે.
સમતાના પરિવારમાં ખરા ખોટાની પરખ કરનાર અને ભાવિનું જ્ઞાન કરનાર વિવેક જાગ્રત થયેલો છે એટલે તે પોતાના ભાઈ વિવેક આગળ અધીરી બનેલી ચેતના, પોતાનું ભાવિ જાણવા પૂછી રહી છે. આ સમયે તેના ચિત્તમાં રાજુલદેવીની જેમ કરૂણાસભર ભયાનક રસ સવાર થયેલ હોવાથી, તેના ચિત્તના ભાવો. ડામાડોલ સ્થિતિમાં વર્તી રેહ્યા છે અને તે પોતે સમતા હોવા છતાં ઘેર્યતા-સમતોલપણું ચૂકી ગઈ છે.
(આલીરી વીર વિવેક કહો સાચ) - હે ભાઈ વિવેક ! હું મારું ભાવિ જાણવા માટે ગમે તેની આગળ ન પ્રકાશતાં તમારી પાસે આવી છું. હે વીર વિવેક ! તને જે સાચુ લાગે તે કહી દેવાથી કદાચ મને માઠું લાગે એટલા માટે કશું ન છુપાવતાં જે સત્ય જણાય તે બેધડક કહી દેજો. (મોસુ સાચ કહો કે રિસે) - સાચુ કહેતા મને તમારા પ્રત્યે રીસ કે ગુસ્સો નહિ આવે. (સુખા પાયો કે નહિ) - તમારા મિત્ર અને મારા સ્વામી મારા તરફથી સુખ પામ્યા કે દુ:ખ ? તે તમે જ કહો.
(કહાંની કહા કહું ઉહાંકી હિંડોરે ચતુર ગતિ માંહિ) - ચાર ગતિ રૂપ ભવાટવીમાં તેમની સાથે ખૂબ ખૂબ ભટકી મેં સુખ દુઃખાદિ અનુભવો કર્યા છે. તે સમયે મારા સ્વામી વિવેક ખોઈ બેઠેલા. હે ભાઈ વિવેક ! તારે જો અનુભવ કરવો હોય તો હિંડોરે એટલે મારી સાથે હેંડ - હાલ. અનુભવ મેળવવા ભવા ચોકમાં જઈ ખાત્રી કરીએ કે ચૂક કોની છે ? ભૂલ કોની છે? તે સમયે ચેતના અને ચેતના અમે બંને મમતાના સંગે સંગી બનેલા હતા. કહેવાનું તાત્પર્ય એટલું જ છે કે મારા સ્વામી જ્ઞાની હોવા છતાં અજ્ઞાની બન્યા તેથી અમે બંને રખડ્યા. આ અમારા જીવનની કહાની છે.
જે તારું નથી એ તને ન જણાય એનાથી તને શું નુકસાન ?
