________________
આનંદઘન પદ - ૭૬
૧૪૭
અને શુભ પુદ્ગલોની પ્રચુરતામાં વૃદ્ધિ થવા સહિત અદષ્ટ દિવ્ય શક્તિનો દિવ્ય અનુગ્રહ પણ થાય છે.
કુદરતી સૌંદર્યનો નાશ કરનારો, તેને ખલેલ પહોંચાડનારો સાચો અહિંસક કે પરમાત્મ પ્રેમી બની શકતો નથી. આવી હિતશિક્ષા આનંદઘનજી મહારાજ ચેતન એવા પોતાના આત્માને આપી રહ્યા છે.
સૌદર્યતા સાથે પ્રેમ ભળે છે ત્યારે પ્રજ્ઞા વિકાસ પામે છે. સંવરધર્મની વૃદ્ધિ થાય છે. ઉચ્ચ ગોત્રનો બંઘ પડે છે, નિર્મળ પુણય બંધાય છે, ભવ દુ:ખોની જંજાળોમાંથી સર્વથા મુક્તિ અપાવે એટલો બધો બરકત આપનારો, વાસનાની આગને બુઝવનારો આ પ્રેમ તત્ત્વનો પ્રભાવ છે અને આવો પ્રેમ તત્વનો આવિર્ભાવ સત્સંગ દ્વારા થાય છે.
જો આ કુદરતી સૌંદર્ય સાથે પ્રેમ ન ભળતા કષાયોનો કાટ ભળે તો તે હિંસા, જુઠ, ચોરી, કુશીલતા, માયા, લોભ વગેરે અનેક દુર્ગુણોને તે ખેંચી લાવે છે માટે જ્ઞાનીઓએ આવા દુર્ગુણોને પેદા કરવાની તાકાત જેમાં રહેલી છે તે સંસારની મોહ માયા મમતાને તલના ફોતરા સમાન તુચ્છ માન્યા છે. અર્થાત્ ઉત એટલે કે એમાં એક તલભાર પણ બરકત એટલે લાભ નથી. ઉનસે માંગુ દિન નાંહિ એક - ઈતિ પકરિ લાલ હરિ કરી વિવેક૨.
આનંદઘનજીની સમતા કહે છે કે મમતા પાસે સંસારના સુખોની મમત્વ ભાવે માંગણી કરૂં એક દિવસ પુરતી પણ હું માંગણી કરું એટલો રસ પણ મને હવે સંસારના પદાર્થોમાં રહ્યો નથી. યોગીરાજને સંસારના સુખ પ્રત્યે ધૃણા અને નફરત જાગી છે અને તેથી તેમાંથી છુટવાની તાલાવેલી થઈ છે.
વીરવિજયજી પણ ગાય છે કે
સંસારી સુખ મને કારમું જ લાગે, તુમ વિણ કહું કેની આગે; એવાં વીરવિજયજીના દુખ તમે જઈ કહેજો ચાંદલિયા, કહેજ ચાંદલિયા,
સીમંધર તેડા મોકલે...
માત્ર આંખ જ ખૂલે એને ઊડ્યા કહેવાય, દષ્ટિ ખૂલે એને જાગ્યા કહેવાય.
