________________
આનંદઘન પદ
-
SC
૧૧૫
પ્રીતકી રીત નહીં હો પ્રીતમ, પ્રીતકી રીત નહીં મૈં તો અપનો સરવ શૃંગારો - પ્યારેકી ન લઈ હો... પ્રીતમ....૧
હે પ્રિયતમ પ્રાણનાથ ! આપને હું મળવા ઝંખી રહી છું ત્યારે આપ મારાથી દૂર રહો છો તે પ્રીતની રીત નથી. પ્રિયતમને મેળવવા નારીએ જે શણગાર સજવા જોઈએ, તેને સજવામાં મેં કશી કચાશ રાખી નથી કારણકે પ્રભુને પામવા આનંદઘનજીનો આત્મા કઠિન તપ કરી રહ્યો છે. ઘોર ઉપસર્ગો પરિષહો સહન કરી રહ્યો છે છતાં આંતરમન પ્રભુ મિલનમાં અંતરાય પાડી રહ્યું છે તેને વશ કરવા પોતે મથી રહ્યા છે પણ વશ થતું નથી. આનંદઘનજીની સમતા આનંદઘનજીથી અભિન્ન છે. આટ આટલા પ્રયત્ન કરવા છતાં હજુ પ્રભુ શુદ્ધ સ્વરૂપે ઘરમાં આવવા જોઈએ તે નથી આવતા તેનું દુ:ખ સમતાને ઘણું છે તેથી યોગીરાજની સમતા પરમાત્માને ઉદ્દેશીને કહી રહી છે કે
મૈં વસ પિયકે પિય સંગ ઔર કે યા ગતિ કિન સીખાઈ...૨.
સમતા કહે છે કે મારા સ્વામીએ તો તેમનુ સઘળુ જીવન પ્રભુના ચરણોમાં સોંપી દીધુ છે પણ આંતર મન હજી બાહ્યભાવોમાં ભટકવાની પ્રવૃતિ છોડતુ નથી. આવી ઉલટી દિશા બતાવનાર મનને ક્યો ગુરુ મળી ગયો છે કે જેથી કરીને મારા સ્વામી આટ આટલો પ્રયત્ન કરવા છતાં તે તેની અવળી ચાલ છોડતું નથી હે ઉપકારી મહાજનો !
ઉપગારી જન જાય મનાવો જો કછુ ભઈ સો ભઈ હો....૨.
તમે આંતરમનની પાસે જઈને તેને મનાવો - સમજાવો કે તે સાધુ-સંત મહાત્માઓની સંગતિ કરે. ભૂતકાળમાં કાયાના ખોટા મોહમાં અને કૃત્રિમ માયામાં ફસાઈને, મારા સ્વામીએ તેને પોતાના જીવનનું સર્વસ્વ અર્પણ કરેલ - પૂર્વે અજ્ઞાન ભાવમાં રહીને જે ભૂલો કરેલ અને એને કારણે આંતરમન કુલ્યુ ફાલ્યુ બનેલ તે બધી વાતોને હું ભુલી જવા માંગુ છું અર્થાત્ ભૂતકાળમાં જે થઈ ગયુ તે થઈ ગયુ તેને હું યાદ કરવા માંગતી નથી પણ અત્યારે તો પરમાત્માના વિરહની અગનજ્વાલાઓ મારા શરીરને જે પીડી રહી છે તે મારાથી સહેવાતી નથી, તે હું જોઈ શકતી નથી.
જાત જેવી છે તેવી જાતને ઓળખીને જાતમાં ઠરી જવું એજ જીવનકર્તવ્ય હોવું જોઈએ.
