________________
૧૧૪
આનંદઘન પદ - ૬૯
પદ - ૧૯
(રાગ - અકહિયો વેલાવલ) પ્રીત રીતિ નહીં દો, પ્રીતમ, પ્રીત. | मैं तो अपनो सरव शृंगारो, प्यारेकी न लई हो. ॥ પ્રીતમ. It मैं वस पियके पियसंग औरके, या गति किन सीखई ॥ उपगारि जन जाय मनावो, जो कछु भई सो भई हो ॥ प्रीतम. ॥२॥ विरहानल जाला अतिहि काठीन है, मोसें सही न गई ॥ आनन्दघन युं सघन धारा, तब ही दे पठई हो ॥ પ્રીતન. અરૂણા
માનવી પોતાનું રૂડું દેખાડવા ઈચ્છે છે પણ પોતાનામાં રહેલા અવગુણોને પ્રગટ કરવા ઈચ્છતો નથી. યોગ્ય સ્થાને પણ તે પોતાના અવગુણોને પ્રગટ કરવા ઈચ્છતો નથી. પોતાના દોષોને પ્રગટ કરનાર આનંદઘનજી જેવા મહાત્મા તો કોઈ વિરલા જ નીકળશે. આનંદઘનજી મહારાજ પરમાત્માની કૃપા અને સાધુજનોની સંગતિ એટલા માટે ઇચ્છે છે કે પોતે લગભગ નગ્ન જેવી દશામાં એકાંત વન વગડામાં, અજાણયા સ્થળોમાં, ઠંડી, ગરમી, વર્ષા ઋતુમાં એકલા. આત્માની મસ્તીમાં મસ્ત બની વિચરે છે તે વખતે કઠિનાઈઓ ભોગવવી પડે, દેવ, મનુષ્ય, તિર્યંચ કૃત ઉપસર્ગો સહન કરવા પડે તે વખતે પરમાત્માની અને સાધુસંતોની કૃપા ન હોય તો આ બધુ સમતાભાવે સહન થઈ શકે નહિ. પ્રભુ કૃપા અને સાધુ સંતોના આશીર્વાદથી આગળ વધી શકાય. આનંદઘનજી એકલ પડે કોઈની પણ સહાય વિના નિર્ચથ મુનિદશામાં રહી સંયમની સાધના કરી રહ્યા છે. તેમના પર કેવી આકરી કસોટીઓ આવતી હશે તે તો તેઓજ જાણે. જો કે તેમણે પદોમાં ગુપ્ત રીતે કેટલાક ઠેકાણે તેની નોંધ લીધી છે પણ તેની તારવણી કોઈ વિરલા જીવોજ કાઢી શકે તેમ છે.
આ પદમાં તેઓને પ્રભુ પ્રાપ્તિના વિયોગની વેદના, અગ્નિની જવાલાઓની જેમ દઝાડી રહી છે, તે વિરહની વેદના કોઈપણ રીતે સહન ન થતાં મીરાંબાઈની જેમ આનંદઘનજીની સમતા પણ પોકાર કરીને કહી રહી છે.
, બુદ્ધિ એટલે જાણકારી અને સમજ એટલે સ્પર્શના.
