Page Text
________________
ગથી થતી લબ્ધિઓ. દુનિયાના માયિક વિષયેથી વિરકત થઈ મેક્ષફળ આપનાર તપચર્યાદિ જેણે અંગીકાર કરી છે, તેણેજ આવા ક્ષણભંગુર શરીરને પણ સાર્થક કર્યું છે. સંસારરૂપ દુર્ગધવાળી એક ખાડ છે કે જે શૃંગાર રસરૂપ કીચડથી ભરપુર છે. તેની અંદર હું જાણતાં છતાં પણ શુકરની માફક સુખ માની રહ્યો છું. મને ધિક્કાર થાઓ કે સાઠ હજાર વર્ષ પર્યત આ ધરાતલ ઉપર ભમી ભમી આ એક છેડા વખતના જીવન માટે મહાન અકાર્યો મારાથી બન્યાં છે. ધન્ય છે મારા બાહુબલિ આદિ વીર બંધુઓને ! કે જેમણે તૃણની માફક રાજ્યભારાદિ ઉપાધિને ત્યાગ કરી પિતાજી રૂષભદેવ પ્રભુને શરણે રહી, પરિપૂર્ણ જ્ઞાન મેળવી, મેક્ષ સુખ સુપ્રાપ્ત કર્યું છે. ખરે તે પિતાના તેજ સુપત્ર છે, કે જેઓ તેમને માર્ગે ચાલનાર થયા છે. હું ખરેખર સુપુત્ર નહિંજ, નહિંતર પિતાજી પણ મારી ઉપેક્ષા શા માટે કરે ? જેમ નવાણું ભાઈઓને શરણે રાખ્યા તેમ મને શા માટે ન રાખે? અથવા તેમને શું દેષ છે? જો પિતપોતાના કર્મોથીજ કર્મોથીજ સુખી,દુઃખી માનનીય અને અમાનનીય થાય છે. સંસાર રૂપ કુવામાં પડતા પ્રાણીઓને બચાવ માતા, બેન, ભાઈ કે સ્ત્રી કેઈ પણ કરી શકતું નથી, આવું મહાન સ્વતંત્ર રાજ્ય તે ચલાચલ છે. યૌવન પણ પતિત થવાનું જ. લક્ષમી પણ
જ્યાં ચંચળ, અહો ત્યાં સુખ તે ક્યાંથીજ હોય સુખની આશા કયાંથી રાખી શકાય ? હું કેઈનું રક્ષણ કરી શકું તેમ નથીજ. કારણ કર્મોથી બંધાએલ અને સંસારથી ઘેરાએલ છું. ત્યારે આ બીજાએ મારી સાથેના સંસારી છે તેઓ પણ મારું રક્ષણ કેમ કરી શકશે ? કારણ એક સરખાજ રેગવાળા અમે છીએ, વળી તેઓનાં કર્મો અને મારા કર્મો પણ જુદાજ. આ પણ એક સબળ કારણ છે કે આંધળે આંધળાને દેરી ઠેકાણેસર પહોંચાડી શકેજ નહિ. ત્યારે અત્યાર સુધી હું તેમને અને તેઓ મારાં એવી મારી માન્યતા મિથ્યાજ ઠરી. જયારે આ કુંટુંબીઓ જુદાં છે, તે મેહેલા અને રાજ્યસત્તા એ પણ જુદી છે. એ તે પ્રત્યક્ષ અનુભવાય છે. અરે એ તે દૂર યા જુદી માલુમ પડે જ છે. પણ આ નજીકમાં નજીક રહેલ દેહ તે પણ જુદે જ માલુમ પડે છે. કારણકે ભવાંત
| SR No. | 006022 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | Hemchandracharya |
| Author | Kesharsuri |
| Publisher | Balchand Sakarchand Shah |
| Publication Year | 1959 |
| Total Pages | 416 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |