________________
રુ૫સ્થ થાનનું ફળ.
૯
रूपस्थ ध्यान- फळ. योगी चाऽभ्यासयोगेन तन्मयत्वमुपागनः ।।
सर्वशीभूतमात्मानमवलोकयति स्फुटं ॥ ११ ॥ રૂપસ્થ ધ્યાનના અભ્યાસે કરી, યોગી તન્મયપણાને પામી, પ્રગટપણે પિતાને સર્વજ્ઞ રૂપે જુએ છે. ૧૧.
केवी रीते तन्मयता पामवी. सर्वज्ञो भगवान् योयमहमेवाऽस्मि स ध्रुवं ॥ एवं तन्मयतां यातः सर्ववेदीति मन्यते ॥ १२ ॥
જે સર્વજ્ઞ ભગવાન છે તે, આ, હુંજ, નિશ્ચ કરીને છું. આ પ્રમાણે (તે સર્વજ્ઞ સાદે) તન્મયપણાને પામે છતે, યેગી સર્વજ્ઞ મનાય છે. ૧૨.
जेवू आलंबन तेवू फळ. वीतरागो विमुच्येत वीतरागं विचितयन् ॥
रागिणं तु समालंब्य रागी स्यात् क्षोभणादिकृत् ॥ १३॥ રાગ રહિતનું ધ્યાન કરતાં, પોતે રાગ રહિત થઈ (કર્મોથી) મુક્ત થાય છે અને રાગીઓનું આલંબન લેનાર, કામ, ક્રોધ, હર્ષ, શેક, રાગ, દ્વેષાદિ વિક્ષેપને કરનાર સાગતાને પામે છે. ૧૩. કહ્યું છે કે
येन येन हि भावेन युज्यते यंत्रवाहकः॥ तेन तन्मयतां याति विश्वरूपो मणिर्यथा ॥ १४ ॥
જે જે ભાવે કરી, (ભાવનાએ કરી છે. જે જે ઠેકાણે, આત્માને યોજવામાં આવે છે, તે તે નિમિત્તને પામી, તે તે ઠેકાણે તન્મયતા પામે છે. જેમ સફાટિકમણિની પાસે લાલ, પીળી, કાળી, કે લીલી, વિગેરે જે કાંઈ રંગની વસ્તુ રાખવામાં આવે છે, તે વસ્તુનીનિકટતાથી, ફાટિકમણિ પણ તેવા તેવા રંગને દેખાય છે, તેમ આત્માને પણ જેવી ભાવનાએ કરી પ્રેરવામાં આવે છે તે જ તે પરિણમે છે. ૧૪ ___ नाऽसद्ध्यानानि सेव्यानि कौतुकेनाऽपि किंत्विहः ॥
स्वनाशायैव जायते सेव्यमानानि तानि यत् ॥ १५ ॥ માટે ઈચ્છાવિના, કેવળ કૌતુક માટે પણ, અસદુ ધ્યાનેનું અવલંબન લેવું નહિ, કેમકે તે અસદ્દ ધ્યાને સેવવાથી પિતાનાજ વિનાશને માટે થાય છે. ૧૫.
