________________
તત્ત્વ સૂધારણા.
૯
છે તેને આ વાચુવડે ઉડાડી નાખી દૃઢ અભ્યાસે પ્રબળ ધારણાએ) કરી તે વાયરાને પાઠે શાંત કરવો. એ મારૂતી નામની ત્રીજી ધારણા જાણવી. ૧૯, ૨૦.
स्मरेद्वर्षत्सुधासारै - धनमालाकुलं नम : । ततोऽर्धेन्दुसमाक्रांतं मंडलं वारुणांकितम् ॥२१॥ नभस्तलं सुषांभोभिः प्लावयंस्तत्पुरं ततः । तद्रजः कायसंभूतं क्षालयेदिति वारुणी ॥ २२ ॥ અમૃત સરખા વરસાદને વરસાવનાર, મેધની માળાએથી (વાદળાંથી) ભરપુર આકાશને સ્મરવું ચિતવવુ), પછી અર્ધચંદ્રાકાર કલા બિંદુ સહિત વરૂણ બીજ (ૐ) ને સ્મરવું તે વરૂગુખીજથી ઉત્પન્ન થયેલા અમૃત સરખા પાણીથી આકાશને ભરીને પૂર્વે શરીરથી પેદા થએલ રજ, જે આકાશમાં ઉડાડી હતી, તે રજને તે પાણીથી ધોઈ નાખવી. (પછી વારૂણ મંડલને શાંત કરવુ) તે વારૂણી ધારણા કહેવાય. ૨૧, ૨૨.
તત્ત્વભ્રધારણા. सप्तधातुविनाभृतं पूर्णेन्दुविशदद्युतिम् । सर्वज्ञकल्पमात्मानं शुद्धबुद्धिः स्मरेत्तत: ॥ २३॥ ततः सिंहासनारूढं सर्वातिशयभासुरं । विध्वस्ताशेषकर्माणं कल्याणमहिमान्वितम् ||२४| स्वांगगर्भे निराकारं संस्मरेदिति तत्त्वभूः । साभ्यास इति पिंडस्थे योगी शिवसुखं भजेत् ॥ २५ ॥
· ચાર ધારણા કરવા પછી શુદ્ધ બુદ્ધિવાળા યાગીએ સાત ધાતુ વિનાના, પૂર્ણચંદ્રની માફક નિર્મલ કાંતિવાળા અને સર્વાંગ઼ સરખા પોતાના આત્માને સ્મરવો (ચિંતવવો). પછી સિહાસન ઉપર આરૂઢ થયેલા સર્વ અતિશયાથી સુશોભિત, સ કર્મીના નાશ કરનારા અને ઊત્તમ મહિમાવાળા, પેાતાના શરીરની અ ંદર રહેલા, નિરાકાર આત્માને સ્મરવો. એ તત્ત્વભૂ નામની ધારણા જાણવી. આ પિંડસ્થ ધ્યાનને સદા અભ્યાસ કરનાર યાગી મેાક્ષ સુખ પામે છે. ૨૩, ૨૪, ૨૫.
