________________
૨૯૭
આનેચી ધારણા. तत्केसरततेरंतः स्फुरपिंगप्रभांचिताम् । स्वर्णाचलप्रमाणां च कर्णिकां परिचिंतयेत् ॥११॥ श्वेतसिंहासनाऽऽसीनं कर्मनिर्मूलनोधतं । आत्मानं चिंतयेत्तत्र पार्थिवीधारणेत्यसौ ॥१२॥
त्रिभिर्विशेषकं. આપણે જે પૃથ્વીની સપાટી ઉપર રહ્યા છીએ, તે તિર્થો લેક કહેવાય છે અને તે એકરાજ પ્રમાણ (માપ વિશેષ) લાંબે પહેળે છે. તેટલો લાંબે પહેબે એક ક્ષીર સમુદ્રને (દુધ જેવા પાણીથી ભરેલા સમુદ્રને) ચિંતવવો. તે સમુદ્રની અંદર જબુદ્વીપની માફક એક લાખ એજનના વિસ્તારવાળું અને એક હજાર પાંખડીઓવાળુ કમળ ચિંતવવું. તે કમળના મધ્યમાં કેસરાઓ છે તેની અંદર, દેદીપ્યમાન પીળી પ્રભાવવાળી અને મેરૂ પર્વતે જેટલી પ્રમાણવાળી કણિકા છે એમ ચિંતવવું. તે કણિકા ઉપર એક ઉજવળ સિંહાસન છે, તેના ઉપર બેસી કર્મોને મૂળથી ઉખેડી નાખવાને પ્રયત્ન કરતા પિતાને ચિંતવવો તે પાર્થિવી ધારણ કહેવાય છે. ૧૦,૧૧,૧૨.
આનેયી ધારણુ. विचिंतयेत्तथा नाभौ कमलं षोडशच्छदम् । कर्णिकायां महामंत्रं प्रतिपत्रं स्वरावलीम् ॥१३॥ रेफबिंदुकलाक्रांतं महामंत्रे यदक्षरं । तस्य रेफाद्विनिर्यातीं शनैधूमशिखां स्मरेत् ॥१४॥ स्फुलिंगसंततिं ध्यायेत् च्चालामालामनंतरं । ततो ज्वालाकलापेन दहेत्पनं हृदि स्थितं ॥१५॥ तदष्टकर्मानिर्माण-मष्टपत्रमधोमुखम् । दहत्येव महामंत्र--ध्यानोत्थः प्रबलानलः ॥१६!। ततो देहाद् बहिायेत् त्र्यसं वहिपुरं ज्वलन् । लांछितं स्वस्तिकेनांते वहिबीजसमन्वितं ॥१७॥ देहं पद्मं च मंत्रार्चि-रंतर्बहिपुरं बहिः ।
कृत्वाऽशु भस्मसाच्छाम्येत् स्यादाग्नेयीति धारणा ॥१८॥ તેમજ નાભિની અંદર સેળ પાંખડીવાળું કમળ ચિંતવવું.
