________________
૧૫૮
તૃતીય પ્રકાશ. પ્રમાદાચરણ–ચોથે ભેદ कुतूहलाद् गीतनृत्य-नाटकादिनिरीक्षणम् । कामशास्त्रप्रसक्तिश्च धूतमचादिसेवनम् ॥ ७८ ॥ जलक्रीडांदोलनादि विनोदो जंतुयोधनम्। रिपोः सुतादिना वैरं भक्तस्त्रीदेशराटकथाः॥ ७९ ॥ रोगमार्गश्रमौ मुक्त्वा स्वापश्च सकलां निशां। एवमादि परिहरेत् प्रमादाचरणं सुधीः॥ ८० ॥
કુતૂહલથી ગીત, નાચ અને નાટકાદિ જેવાં, કામશાસ્ત્રમાં આસક્તિ રાખવી, જુગાર તથા મદિરાદિ સેવન કરવું, જળમાં કીડા કરવી, હીંચેવા પ્રમુખ વિનેદ કરે, આપસમાં જનાવરનાં યુદ્ધ કરાવવાં, શત્રુના પુત્રાદિક ઉપર વૈર વાળવું, ભેજનની સીની, દેશની તથા રાજ્યની કથા કરવી, અને રેગ યા રસ્તાના પરિશ્રમ સિવાય આખી રાત્રિ સુઈ રહેવું, એ આદિ પ્રમાદનાં આચરણને બુદ્ધિમાનેએ ત્યાગ કર. ૭૮૭૯–૮૦.
विलासहासनिष्ठयूत-निद्राकलहदुःकथाः। जिनेन्द्रभवनस्यांत-राहारं च चतुर्विधम् ॥९१ ॥
તેમજ જીનેશ્વરના મંદિરની અંદર વિલાસ હાસ્ય, થુંકવું, નિદ્રા, કલેશ, ખરાબ કથા અને ચાર પ્રકારના આહારને ત્યાગ કરે. ૮૧.
આ કહેવાથી ત્રીજુ ગુણત્રત સમાપ્ત થયું. (હવે ચાર શિક્ષાવ્રતે બતાવે છે.)
નવમું સામાયિક વ્રત
સામાયિક એટલે શું? त्यतासरौद्रध्यानस्य त्यक्तसावधकर्मणः। मुहूर्त समता या तां विदुः सामायिकं व्रतं ॥ ८२॥ આ દ્રધ્યાનને ત્યાગ કરી તથા સાવદ્યા (સપા૫) કમને ત્યાગ કરી એક મુહૂ પર્વત જે સમભાવમાં રહેવું તેને સામાયિક ત્રત કહે છે. ૮૨,
