________________
દ્વિતીય પ્રકાશ દુઃખ આપે; માટે અપરાધીને શિક્ષા આપવાનું ગૃહસ્થને ન્યાયપૂવિક છે; અર્થાત તેમ કરવાથી તેને વ્રતને દૂષણ લાગતું નથી.
- સંકલ્પથી હિંસાને ત્યાગ કરે; એ કહેવાને હેતુ એ છે કે રીતે ચાલ્યા જાય છે, જેઈને ચાલે છે, છતાં કાયાની અસ્થિરતાને લઈ કઈ ત્રસ જીવ પગ નીચે યા શરીરથી મરણ પામે, તે આંહી તેને મારવાને ઈરાદે નથી, તેથી વ્રત ભંગ ન થાય. પણ આ જીવ ચાલ્યા જાય છે, તેને જાણી જોઈને મારી નાખે, તે સંકલ્પથી માર્યો કહેવાય. આમ નિરપરાધો ત્રસ જીવેને સંકલ્પથી ને મારવા તે ગૃહસ્થનું પહેલું વ્રત કહેવાય છે.
-: 3:
—
———
સર્વ જીને પિતાના જેવાજ ગણવા જોઇએ.
–(૦)– आत्मवत् सर्वभूतेषु सुःखदुःखे प्रियाप्रिये ।। चिंतयन्नात्मनोऽनिष्टां हिंसामन्यस्य नाचरेत् ॥ २० ॥
જેમ પિતાને સુખ વહાલું છે, અને દુઃખ અપ્રિય છે, તેમ સર્વ અને સુખ પ્રિય અને દુઃખ અપ્રિય છે. એમ જાણી પિતાને અ-. નિષ્ટ લાગતી હિંસા બીજાના સંબંધમાં ન કરવી જોઈએ. અર્થાત્ બીજા જીને ન મારવા જોઈએ. ૨૦. જેમ ત્રસ જની હિંસા ન કરવી. તેમ નિરર્થક સ્થાવર છવાની પણ ન કરવી જોઈએ.
–(૦)–– निरर्थकां न कुर्वीत जीवेषु स्थावरेष्वपि । हिंसामहिंसाधमज्ञः कांक्षन् मोक्षमुपासकः ॥ २१ ॥
અહિંસા ધર્મના જાણ, તથા મોક્ષની ઈચ્છાવાળા શ્રાવકે એ સ્થાવર ની પણ વગર પ્રયાજને હિંસા ન કરવી. ૨૧ કોઈને એવી શંકા થાય કે જીવહિંસા કરીને પિસો તે મેળવવો પછી દાન આપીને તે પાપથી છુટી જઈશું. તેને આચાર્યશ્રી કહે છે કે,
प्राणी प्राणितलोमेन यो राज्यमपि मुंचति । तद्वधोत्थमघं सर्वोवींदानेऽपि न शाम्यति ॥ २२ ॥
—
—:+: