________________
પ્રથમ પ્રકાશ
નિરંતર જેની ધર્મકાર્યમાં પ્રવૃત્તિ છે તે અતિથી. ઉત્તમ આચારમાં આસક્ત તે સાધુ. અને દીન તે શક્તિ વિનાના. તેમની યથાગ લાયકાત પ્રમાણે ભકિત કરવી. ૧૯.
બેટ, જાણ બૂજીને કદાગ્રહ ન કરે. ૨૦
સૌજન્ય, ઔદાર્ય, દાક્ષિણ્યતા આદિ ગુણવાન ને પક્ષપાત કરે, એટલે તેમનું બહુમાન, સહાયકરણ, અનુકૂલાચરણ વિગેરે કરવું, ગુણવાનના ગુણ પક્ષપાતથી પિતે ગુણવાન બને છે. ૨૧,
અનાર્ય પ્રમુખ પ્રતિષેધવાળા દેશમાં અને રાત્રિ પ્રમુખ કાળમાં જવા આવવાને ત્યાગ કરે. પ્રતિષેધવાળા દેશકાળમાં ચાલનાર અનેક પ્રકારની આતમાં તથા ધમ હાનિમાં આવી પડે છે. ૨૨.
દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ અને ભાવથી પિતાની શકિત જાણીને કઈ પણ કાર્યને પ્રારંભ યા ત્યાગ કરે. તેમ કરતાં તેને પ્રારંભ સફળ થાય છે નહિતર તેનું પરિણામ દુખદ આવે છે. ર૩.
અનાચારના પરિવાર અને સમ્યમ્ આચારમાં રહેલા વ્રતધારી મનુષ્ય. તથા હેય ઉપાદેય વસ્તુના નિશ્ચયમાં જ્ઞાનવૃદ્ધ, તેમનું પૂજન કરવું, બોલાવવા, આસન આપવું, તથા અભ્યસ્થાન કરવું. આવાજ્ઞાની પુરૂષે કલ્પવૃક્ષની માફક સદુપદેશ આપવા રૂપ તત્કાળ ફળ આપનાર થાય છે. ૨૪
અવશ્ય પોષવાલાયક માતાપિતા, સ્ત્રીપુત્રાદિનું પિષણ કરવું.૨૫
કઈ પણ કાર્યને પ્રારંભ કરતાં પુર્વાપર અર્થ અનર્થ સંબંધી વિચાર કરે તે દીર્ધદશી. વિચાર કર્યા સિવાય કાર્ય કરનાર કોઈ વખત મેટી આફતમાં આવી પડે છે. ૨૬.
વસ્તુ અવસ્તુ, કૃત્ય અકૃત્ય, સ્વર, ઇત્યાદિના અંતરને જાણનાર વિશેષજ્ઞ કહેવાય છે, અવિશેષજ્ઞ પુરૂષમાં પશુથી કાંઈ અધિકતા નથી.
- અન્યના કરેલા ઉપકારને જાણ જોઈએ. ગરજ સરી ને વૈદ વેરી એમ કરનાર માણસ ઉત્તમ લાભ મેળવી શકતું નથી. ૨૮
વિનયાદિ ગુણએ કરી લોકેને વલ્લભ થવાય છે, જે લોકવલ્લભ નથી તે પોતાના ધર્માનુષ્ઠાનને પણ દુષિત કરે છે, એટલુંજ નહિ પણ બીજાના બેધી બીજને પણ નાશ કરે છે. ૨૯
લજજાવાનું થવું, લજજાવાન માણસ પ્રાણ ત્યાગ કરે, પણ પિતાની પ્રતિજ્ઞા ખંડિત ન કરે. ૩૦