________________
શ્રી નિગેાદ ત્રીશી–ભાષાન્તર
(૪૫)
ટોાથે—અથવા વિવક્ષિત તુલ્યત્વની ક્ષુધાવાળા લેાકાકાશના એકેક પ્રદેશમાં (એકેક આકાશપ્રદેશમાં) એકેક ગાળા સ્થાપા તા એ પ્રમાણે કહેલા અનુક્રમવડે સ્થાપતાં ઉત્કૃષ્ટપદને વિષે જેટલા એકજીવના આત્મપ્રદેશા છે તેમાં એટલે તેટલા પ્ર માણ (=સંખ્યા) વાળા આકાશપ્રદેશામાં સર્વ ગાળા સમાઈ રહે છે એમ જાણવું, અર્થાત્ ઉત્કૃષ્ટપદમાં એકજીવના જેટલા આત્મપ્રદેશેા છે તેટલાજ સર્વાંગાળા પણ છે અને તે અને અસત્કલ્પનાએ એકેક લાખ જેટલા છે. હવે સ`જીવાથી ઉત્કૃષ્ટપદગત જીવપ્રદેશા વિશેષાધિક છે એ સિદ્ધ કરવું છે, પણ એ સિદ્ધ કરવા માટે પ્રથમ ઉત્કૃષ્ટપદંગત જીવપ્રદેશાનું અને સવાનું તુલ્યપશુ' સમજાવે છે.
અવતરણ—સગાળા અને ઉત્કૃષ્ટપઢગત એકજીવના પ્રદેશા એ એ તુલ્ય છે એમ સિદ્ધ કરીને હવે ઉત્કૃષ્ટપદમાં રહેલા જીવપ્રદેશા સવેાથી વિશેષાધિક સમજાવવા માટે પ્રથમ તા એ એની તુલ્યતા આ ગાથામાં સમજાવે છે;—
गोलो जीवो य समा, पएसओजं च सव्वजीवावि । કુંત્તિ સમો ગાઢળયા, માિમોના ના પથ્થરો
થાથે—ગાળા અને જીવ એ એ પ્રદેશપણે સરખા છે, જે કારણથી સજીવે પણ મધ્યમઅવગાહનાની અપેક્ષાએ તુલ્ય અવગાહનાવાળા છે.
ટોજાથ—ગાળા અને જીવ અવગાહનાપ્રદેશાની અપેક્ષા
૧ કલ્પના પ્રમાણે ધારો કે કાઈ વખત આ લેાકરૂપ પુરૂષને એ એની તુલ્યતા જાણવાની તીત્ર જીજ્ઞાસારૂપ સુધા લાગી હોય તે વખતે એ લાકાકાશના મુખમાં વા પેટમાં એ રીતે એકેક ગાળા સ્થાપતા જઇએ તે એ ભાવા.
૨ પુનઃ ખીજી રીતે ક્ષેત્રાપહારની પદ્ધતિએ વિચારીએ તે એકેશ્ન ગાળે એકેક આકાશપ્રદેશ અપહરતાં ઉત્કૃષ્ટપદમાં એક જીવના જેટલા આત્મ પ્રદેશા છે તેટલા આકાશપ્રદેશ અપહરાય એટલા સગાળા છે.
