________________
[उत्तरन्ययन
.. पित अविरामपणे क्षय पातु जय छे. ३ सन् ! જરા મનુષ્યની કાન્તિને હરી લે છે. હે પાંચાલરાજ ! મારું વચન સાંભળ મહારંભવાળાં કાર્યો તું કરીશ નહિ”. ૨૬
(प्रात:) “साधु ! सारे पाय मोसो छ। तेहु पक्ष्य જાણું છું. આ ભોગે આસક્તિ કરાવનાર હોય છે, તે જે આર્ય! અમારા જેવા મનુષ્ય માટે દુર્જાય છે. ૨૭
હે ચિત્ર ! હસ્તિનાપુરમાં મહદ્ધિક રાજાને જોઈને કામભેગમાં આસક્ત એવા અમે અશુભ નિયાણું કર્યું હતું. ૨૮
એ નિયાણાને મેં ત્યાગ કર્યો નહિ તેનું આ ફળ છે કે ધર્મને જાણવા છતાં હું કામમાં આસક્ત થયેલ છું. ૨૯
કળણમાં ખેંચી ગયેલે હાથી કિનારે જેવા છતાં ત્યાં પહોંચતું નથી તેમ કામગમાં આસક્ત થયેલા અમે ભિક્ષતા भासन मनुसरत नथी." 30
(ચિત્ર:) “કાળ વીતે છે અને રાત્રિએ ત્વરાપૂર્વક ચાલી उवणिज्जई जीवियमप्पमायं वणं जरा हरइ नरस्स रोयं । पश्चालराया वयणं सुणाहि मा कासि कम्माइ महालयाई २६ अहं पि जाणामि जहेह साहू जं में तुम साहसि वकमेयं । भोगा इमे सङ्गकरा हवन्ति जे दुज्जया अजो अम्हारिसेहिं २७ इथिणपुरम्मि चित्ता दट्टणं नरवई महिडढियं । कामभोगेसु गिद्धेणं नियाणमसुहं कडं तस्स मे अपडिकन्तस्स इमं एयारिसं फलं । जाणमाणो वि जं धम्म कामभोगेसु मुच्छिओ नागो जहा पङ्कजलावसन्नो दलै थलं नाभिसमेइ तीरं । एवं वयं कामगुणेसु गिद्धा न भिक्खुणो मग्गमणुव्वयामो ३० अन्चेइ कालो तूरैन्ति राइभो न यावि भोगा पुरिसाण निच्चा । उविच भोगा पुरिसं चयन्ति दुमं जहा खीणफलं व पक्खी ३१
१. राय. शा० । २. 'ड्ढीय. शा० । ३. तरन्ति. शा० ।
