________________
( ૬૩ )
ત્યાંના સંઘને સઘળા વૃત્તાંત નિવેદન કરીને તેણે તે સ્તત્ર આપ્યુ, અને તે સ્તાત્રના પાઠથી મહામારીના સઘળા ઉપદ્રવ શાંત થયે.. પછી ત્યાંના સઘળા શ્રાવકે તે તક્ષશિલાનગરીને ત્યજીને દેશાંતરામાં ચાલ્યા:ગયા. ત્યારપછી ત્રણ વર્ષાબાદ મ્લેચ્છાએ તે નગરીના વિનાશ કર્યાં. એ રીતે મહાપ્રભાવિક એવા આ શ્રીમાનદેવસૂરિજી વિવિધપ્રકારની જૈનશાસનની પ્રભાવના કરીને તથા શ્રીમાનતુ ગસૂરિજીને પોતાની પાટે સ્થાપીને શ્રીમહાવી-પ્રભુના નિર્વાણથી ૭૩૧ વર્ષાં વીત્યાખાદ, તથા શ્રીવિક્રમાથી ૨૬૧ વર્ષો વીત્યામાદ શુભધ્યાનને ધ્યાવતાથકા પાંચ દિવસાના અનશનપૂર્વક રૈવતાચલપર સ્વર્ગે ગયા. હમેશાં તેમના બ્રહ્મચર્ય ગુણથી ખેંચાયેલી અને અત્યંત સતુષ્ટ થયેલી એવી તે શ્રીજયાં અને વિજયા નામની દેવીએએ ત્યાં તેમના મહાત્સવ કર્યો.
।। રર ! શ્રીમાનતુ ંગર ૫
( તેમને વૃત્તાંત નીચે મુજખ છે. )
વાણારસી નામની નગરીમાં હુ દેવ નામના બ્રહ્મક્ષત્રીયની જાતિના એક શેઠ વસતો હતા. તેને માનતુંગ નામે એક મહાબુદ્ધિવાન પુત્ર હતા. ત્યાં એક વખતે તે માનતુ ંગે માઘનદી નામના દિગમ્બર જૈનમુનિની ધ દેશના સાંભળી. તેથી તેણે વૈરાગ્ય પામીને તેનીપાસે પેાતાના ભાતિષતાની આજ્ઞાથી દીક્ષા લીધી. પછી તે ગુરૂએ તેનું નામ મહાકીતિ રાખ્યું. એક વખતે શ્વેતાંબર જૈનધમ ને માનનારી એવી તેની બહેને તે મહાકીર્તિમુનિને પોતાને ઘેરથી આહાર લેવામાટે નિમંત્રણ કર્યું. ત્યારે તે પણ પેાતાનું કમંડલુપાત્ર લેઇને તેણીને ઘેર માહાર લેવામાટે ગયા. તે વખતે તેમના તે પાત્રમાં સમુષ્ઠિમ જ્વાની ઉત્પત્તિ દેખાડીને તેણીએ ઉપદેશ કરવાથી તે મહાકીર્તિસુનિએ શ્રીઅજિતસિંહનામના શ્વેતાંબર મુનિની પાસે જઇને ફરીને શ્વેતાંબરી જૈનદીક્ષા ગ્રહણ કરી, ત્યારે ગુરૂમહારાજે પણ તેમનુ મૂલનામ માનતુગજ રાખ્યું. પછી ગુરૂમહારાજના આદેશથી તે માનતુંગમુનિજીએ નાડૅલનગરમાં જઇને ત્યાં શ્રીમાનદેવસૂરિજીની પાસે રહી નાનાપ્રકારની વિદ્યાઓના અભ્યાસ કર્યો. પછી ત્યાંથી વિહાર કરીને તે શ્રીમાનતુંગમુનિ અનુક્રમે વિચરતાથકા ઉજ્જયિનીનગરીમાં આવ્યા. તે વખતે ત્યાં વિધામાટે પ્રેમ ધરનારા ભેાજનામે