________________
( ૬૪)
રાજા રાજ્ય કરતા હતા. વળી તેજ નગરમાં તે રાજાને માનની મયુરનામે એક વિદ્વાન બ્રાહ્મણ વસતિ હતું. તેને વિદ્યા તથા શીલ, અને રૂપઆદિક ગુણવાળી એક પુત્રી હતી, તેણુને ત્યાં જ વસનારે એક બાણ નામના વિદ્વાન બ્રાહ્મણ સાથે પરણાવી હતી. હવે એક વખતે તેણુને પિતાના ભર્તારસાથે કલેશ થયે, અને તેથી તે રીસાઈને પોતાના પિતાને ઘેર આવી. ત્યારે પિતાએ ઠપકે દેવાથી તેણીએ શાપ આપીને પોતાના તે પિતાને કુણી કર્યો. હવે પૂવેથીજ ઈર્ષાલુ એવા તે બાણપંડિતે ભેજરાજાને કહ્યું કે, મયૂર તે કરોગી થયેલે છે, માટે તેને અહીં સભામાં આવવાની મનાઈ કરવી. પછી રાજાએ પણ તેમ કરવાથી દૂભાયેલા એવા તે મવરપંડિતે પિતે રચેલા નવિન સ્તોત્રના પાઠથી સૂર્યદેવનું આરાધન કર્યું, અને તેથી સૂર્યદેવે તેને રેગરહીત કર્યો. તે જોઈ ચમત્કાર પામેલા ભેજરાજાએ તે બાણપંડિતને કહ્યું કે, તું પણ જો આ મહાવિ. દ્વાન હે તો મને કંઇક ચમત્કાર દેખાડ? રાજાએ એમ કહેવાથી તે બાણપંડિતે પણ પોતાના હાથપગો છેદી નાખીને પિતે રચેલી ચંડકાદેવીની સ્તુતિના પ્રભાવથી પિતાના તે હાથપગ પાછા મેળવ્યા. એવીરીતે તેના ચમત્કારથી આશ્ચર્ય પામેલે તે ભોજરાજા પિતાની સભામાં કહેવા લાગ્યો કે, આ કાળમાં ખરેખર બ્રાહ્મણેજ વિદ્વાન અને વિદ્યાના ચમત્કારવાળા દેખાય છે. ત્યારે ત્યાં સભામાં બેઠેલા જૈનમંતિએ કહ્યું કે, હે સ્વામી! હમણુંજ અહીં આવેલા અમારા શ્રીમાનતુંગનામના આચાર્ય મહારાજ અનેક પ્રકારની વિદ્યાવાળા અને મહાપ્રભાવિક છે. તે સાંભળી કેતુક જોવાની ઈચ્છાવાળા તે ભેજ રાજાએ તે શ્રીમાનતુંગાચાર્યજીને પિતાની સભામાં બોલાવ્યા, અને કંઈક ચમત્કાર દેખાડવાને તેમને વિનંતિ કરી. ત્યારે આચાર્ય- - મહારાજે પણ ભક્તામરનામનું નવીન સ્તોત્ર ત્યાંજ બનાવીને રાજાએ કરેલાં પોતાનાં થમ્માલીસ બંનેને તોડી નાખ્યાં. તેથી ચમત્કાર પામેલા તે ભોજરાજાએ તેમના ઉપદેશથી જૈનધર્મ સ્વીકાર્યો. પછી તે ભોજરાજાએ તેમના ઉપદેશથી પૂર્વે ત્યાં ઉજ્જયિનીનગરીમાં આવતી સુકમાલના પુત્રે બંધાવેલાં જિનમંદિરને એકલાખ સેનામહોર ખરચીને જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યો. પછી તે મહાપ્રભાવિક એવા શ્રીમાનતુંગાચાર્યજીએ અઢાર અક્ષરના મંતવાળું ભયહરનામનું સ્તોત્ર રાજાના મસ્તકની વ્યાધિ દૂર કરવામાટે રચ્યું. તેમણે