________________
( ૨૮૫)
માટે જેઓએ માંગલીક પ્રયાણ કરેલું છે, એવા સંઘપતિઓ માગે ચાલતાથકા પિતાના આત્માને ધન્ય માનીને ગામો તથા નગરઆદિકેમાં દીન તથા દુઃખી પ્રાણુઓને ભેજન, પાન, વ, તથા ઔવધે અને દ્રવ્યઆદિક આપીને તેને ઉદ્ધાર કરે છે. વળી જેને શાસનની ઉન્નતિ કરવા માટે તેઓ પોતાના સાધમિકેનું વિવિધ પ્રકારે સ્વામિવાત્સલ્ય પણ કરે છે તથા નવાં જિનમંદિરે પણ બંધાવે છે, અને જીરું જિનમંદિરોને પુનરૂદ્ધાર પણ કરે છે. વળી જગેજગાએ તેઓ જિનમંદિરોમાં નાના પ્રકારની પૂજાએ ભણાવવાપૂર્વક જિનેશ્વરપ્રભુની પ્રતિમાઓની પ્રતિષ્ઠા પણ કરે છે, તેમજ જિનમંદિરેપર મનહર ધજાઓ મહોત્સવ પૂર્વક તેઓ ચડાવે છે. એવી રીતે પોતાની શક્તિ મુજબ વિવિધ પ્રકારનાં ધાર્મિક કાર્યો કરતા થકા સંઘપતિઓ આ લેકમાં પોતાના અખંડિત અને લાંબા કાળ સુધી સ્થિર રહેનારા યશવાદને પૃથ્વી મલપર ચોતરફ વિસ્તરે છે. વળી તેઓ પરલોકમાં સ્વર્ગઆદિનાં સુખો ભે ગવીને છેવટે જગતને આશ્ચય કરનારી એવી શ્રીતીર્થંકરપ્રભુની પદવીને પણ પ્રાપ્ત થાય છે. અવીરીતની ગુરૂમહારાજની દેશના સાંભળ્યા બાદ તે વધમાનશેઠ ઉભા થઈ હાથ જોડી કહેવા લાગ્યા કે, હે ભગવાન ! આપ સાહેબની આ ધર્મદેશના મારા હૃદયરૂપી ક્યારામાં વાવેલા શુભભાવરૂપી વૃક્ષના અંકુરાપર અમૃતના વરસાદસરખી થઇ પડી છે. માટે હું પણ આપ સાહેબે ઉપદેશેલા સંઘપતિને કરવાલાયક કાર્યો મારી શકિતમુજબ કરીશ. તેણે એમ કહ્યાબાદ ગુરૂમહારાજે કહ્યું કે, હે ઉત્તમ શ્રાવકે ! તમે બન્ને ભાઈઓ લાલણવંશમાં મુક્તાફલસરખા મહાભાગ્યશાળી છે, માટે હવે તે તે કાર્યોમાં તમારે પ્રમાદ કરવો નહી. પછી તે બન્ને ભાઈઓ ગુરૂમહારાજને વંદના કરીને પોતાના તંબુમાં આવ્યા. સંઘના લેકે પણ પોતાના હૃદયમાં ધમની ભાવના ભાવતા થકા પોતપોતાના તંબુઓમાં ગયા. આ સંઘમાં સર્વ લોકો માટે ભેજનની વ્યવસ્થાના અધિકારી નાગડાગેત્રવાળા રાજસી શાહ પણ પોતાના મિત્ર અને વેવાઈ એવા ચાંપસી શાહ સહિત ભેજન તૈયાર કરવામાટે કદેઆદિકેને ઉતાવળ કરવા લાગ્યા. પછી પકવાન્નઆદિક સઘળું ભેજન તૈયાર થયા બાદ તે મહાબુદ્ધિવાન રાજસી શાહે ઉત્તમ પ્રકારની વ્યવસ્થાથી તે સર્વે સંઘને ભેજન કરાવ્યું. એવી રીતે હમેશાં ધીમે ધીમે પ્રયાણ કરતા, તથા માર્ગમાં અત્યંત આનંદ મેળવતો, અને