________________
આવું પરમતારક શાસ્ત્ર શ્રી વીતરાગપરમાત્માના વચન સ્વરૂપ છે. શ્રી વીતરાગ પરમાત્મા સર્વજ્ઞ અને સર્વદર્શી હોવાથી તેઓશ્રીના વચનમાં અસત્યાંશ હોવાનું કોઈ કારણ જ નથી. રાગ દ્વેષ અને અજ્ઞાન : આ ત્રણ દોષોને લઈને વચનમાં અસત્યાંશનો સંભવ છે. શ્રી વીતરાગપરમાત્મા એ ત્રણેય દોષથી સર્વથા રહિત હોવાથી તેઓશ્રીના પરમતારક વચનમાં વિતથનો લેશ પણ નથી. તેથી તે સ્વરૂપ જ શાસ્ત્ર છે. શ્રી વીતરાગ પરમાત્માને છોડીને બીજા કોઈનું પણ વચન શાસ્ત્ર સ્વરૂપ નથી. કારણ કે શ્રી વીતરાગ પરમાત્માને છોડીને બીજા સર્વજ્ઞ નથી. અસર્વશનાં વચનો સાચાં ન હોવાથી તે શાસ્ત્ર સ્વરૂપ નથી. એ વચનો શાસન કરવા માટે કે રક્ષણ કરવા માટે સમર્થ નથી. આથી જ મુમુક્ષુ આત્માઓ શ્રીવીતરાગપરમાત્માના પરમતારક વચન સ્વરૂપ શાસ્ત્રાનુસાર જ આરાધના માટે પ્રયત્નશીલ હોય છે. શાસ્ત્રાનુસાર આરાધના કરવાથી પ્રાપ્ત થનારા ફળનું વર્ણન કરાય છે :
શાત્રે પુરો તમા, વીરા : પુરતઃ.
पुरस्कृते पुनस्तस्मिन्, नियमात् सर्वसिद्धयः ॥२४-४।। “તેથી શાસ્ત્રને આગળ (મુખ્ય) કરાયે છતે શ્રી વીતરાગપરમાત્મા મુખ્ય (પ્રધાન) થઈ જ જાય છે. શ્રી વીતરાગપરમાત્મા મુખ્ય થયે છતે અવશ્ય સર્વ અર્થની સિદ્ધિ થાય છે.” - કહેવાનો આશય એ છે કે – પૂ. સાધુભગવન્તો દરેક અર્થનો નિર્ણય શાસ્ત્રીય રીતે જ કરતા હોવાથી દરેક કાર્યમાં તેઓ શાસ્ત્રનો આદર કરે છે અને શાસ્ત્રને આગળ કરે છે - મુખ્ય કરે છે. તેથી દરેક કાર્યમાં શાસ્ત્રના પ્રણેતા-ઉપદેશક તરીકે શ્રી વીતરાગપરમાત્માનું અનુસ્મરણ થવાથી શ્રી વીતરાગપરમાત્મા મુખ્ય બને
આ રીતે શ્રી વીતરાગ-સર્વજ્ઞ પરમાત્મા મુખ્ય થયે છતે ચોક્કસપણે સર્વસિદ્ધિઓ પ્રાપ્ત થાય છે. કારણ કે પરમાત્માના ધ્યાનથી પરમાત્મસ્વરૂપ પ્રાપ્ત થાય છે. પરમાત્મસ્વરૂપની પ્રાપ્તિથી કોઈ પણ સિદ્ધિ મેળવવા જેવી રહેતી નથી. સર્વસિદ્ધિઓ તેમાં અન્તર્ગત છે. જે પોતાનું છે તે બધું જ મળી જાય છે અને જે પર કે પરકીય છે તેની અપેક્ષા જ નષ્ટ થઈ જાય છે. સર્વથા કૃતકૃત્ય એવા મહાત્માઓ સર્વ સિદ્ધિઓના સ્વામી હોય-એ સમજી શકાય છે.