________________
તક -
પિકવિક લખ: “અને તેના બાપનું શું થયું ?” કવિજન નૈડગ્રાસે પૂછયું.
પસ્તાવો – કરણતા–નિસાસા–ઊના ઊના–ધગધગતા –અચાનક અદશ્ય–આખું શહેર તળે ઉપર-બજારને ફુવારો બંધ-મજૂરેએ પાઈપ ખેલી નાખી-સસરે આખો અંદર- કાઢી નાખ્યો- તરત ફુવારે ચાલુ- કરુણ-કરુણ-ખૂબ.”
મને એ અદ્દભુત રોમાન્સ લખી લેવા દેશે?” ખેંડગ્રાસે પૂછયું.
જરૂર, જરૂર –બીજા પચાસ સાંભળવા હોય તો – ખૂબ વિચિત્ર ઇતિહાસ - અસામાન્ય-અભુત– ખૂબ.”
કેચ થેલે ત્યાં રસ્તામાં વચ્ચે વચ્ચે એલના પ્યાલા ગટગટાવતા. અને પેલા અદ્ભુત સાથીદારને એ વાત સાંભળતા એ મુસાફરે રોચેસ્ટર તરફ આગળ વધવા લાગ્યા.
ચેસ્ટરમાં મુકામ
Rાચેસ્ટર આવતાં પેલા અજાણ્યા મુસાફરે તેમને બુલ-ઈનમાં ઉતારે કરવા ભલામણ કરી. કારણ કે, બીજી જે રાઈટ-ઈન હતી તેના કાયદા વિચિત્ર હતા–“વેઈટર સામે જુઓ તો બિલમાં અર્થે ક્રાઉન વધારે; મિત્રને ઘેર જમી લે, તો તે વીશીમાં જ તેના કરતાં વધારે ચાર્જ ઇ.”
આટલું કહી તે જવા માગતો હતો, તેવામાં મિ. પિકવિકે પિતાના મિત્રોને પૂછીને તેને પાંચ વાગ્યે પોતાની સાથે જમવા આવવા આમંત્રણ આપ્યું. તે વખતે ત્રણ વાગ્યા હતા.
