________________
૩૦૦
નિકોલસ નિકલ્ટી છોકરાંને નામે કાલે જ કરી દઈશ, અને જ્યારે તેઓ ઉમર લાયક થાય અને પરણે ત્યારે તેમને તે મળે એવી વ્યવસ્થા કરીશ. મિ૦ નૉઝ એ દસ્તાવેજના સાહેદી રહેશે.”
પ૯ નિકેલસ મેડલીનને મળે
નિકોલસ જ્યારે બેને ત્યાં પહોંચ્યો, ત્યારે ઘરમાં બાપ-દીકરી એકલાં જ બેઠેલાં હતાં. નિકોલસ મેડલીનને છેવટના મળ્યો હતો તે વાતને ત્રણ અઠવાડિયાં થઈ ગયાં હતાં. અત્યારે મેડલીનનું માં ઘણું ફીકું પડી ગયેલું તથા વધુ કરમાઈ ગયેલું દેખાતું હતું. | નિકોલસને જોતાં જ બ્રેએ અધીરા થઈ જઈને પૂછ્યું, “તમારે સાહેબ શું કામ છે? તમારે જે કામ હોય તે ઝટપટ કહી દો; કારણ કે, હું તથા મારી પુત્રી તમે જે કામ માટે આવ્યા છો, તે કરતાં વધુ અગત્યના કામોમાં રોકાયેલાં છીએ.”
મેડલીન તરત ઊભી થઈ. નિકોલસ તરફ અધે અંતરે જઈ, કશો કાગળ હોય તો તે લેવા, તેણે હાથ લાંબો કર્યો.
તેનો બાપ તરત જ તાડૂકી ઊઠયો, “બેટા, શું કરે છે?”
મિસ બ્રે કદાચ કાંઈ પત્ર-પરબીડિયું લેવાનું હશે, એમ માને છે. પણ મારા શેઠ ઇંગ્લંડ બહાર ગયા છે, એટલે તેમનો કશો પત્ર હું લાવ્યો નથી. પણ મારે મિસ બ્રે સાથે વાત કરવાની હોઈ, તે મને થોડો સમય આપશે, એવી હું આશા રાખું છું.”
તો શું તમે મારી પુત્રી માટે કંઈ “ઓર્ડરો” લાવ્યા છો? તમે એમ માનતા લાગો છો કે, તમે જે કંઈ કામકાજ આપો છો તે ઉપર જ અમે જીવીએ છીએ, કેમ? મારી છોકરી તો એક સદુ