________________
. બે વ્યાજખોર,
૨૭૫ રાફે તરત જ ડાયરી કાઢીને જોયું અને ગ્રાઈડને કહ્યું, “તમે એકલા જ તેના લેણદાર છો એમ ન સમજતા; હું પણ તેની પાસે નવસો પંચોતેર પાઉડ, ચાર શિલિંગ અને ત્રણ પેન્સ માગું છું.”
બસ, બસ, આપણે બે જ છીએ; ત્રીજ કોઈ એની અટકાયતનું ખર્ચ ભરવા તૈયાર નથી થયું. એટલે મેં એવો વિચાર રાખ્યો છે કે, મારા પૈસાના બદલામાં તેની છોકરી મળે તો છોકરી લઈ લેવી, અને તેને તેની અટકાયતમાંથી છૂટો કરવો; ઉપરાંત બેને પોતાને આપણા દેશને સામે કિનારે ફ્રાંસમાં જઈને રહેવા માટે વર્ષાસન જેવું બાંધી આપવું; અને એ બહુ દહાડા કાઢી શકે તેમ નથી, એની મેં ખાતરી કરી લીધી છે, ભાઈસાહેબ! બોલો, આમાં એને શું નુકસાન છે, ભાઈસાહેબ? અને મને પણ જુવાન, રૂપાળી, રસીલી મિસિસ ગ્રાઈડ મળે – હે?” આટલું કહી તે આનંદથી પોતાના સાથળ ઘસવા લાગ્યો.
“આગળ ચાલો, મને આટલું જ કહેવા તમે અહીં નથી આવ્યા, એ હું સમજી ગયો છું.”
શી વાત કરો છો, ભાઈસાહેબ? “સમની’ ગયા છો! સમજી જ જાઓ ને? તમારા જેવું દુનિયામાં સમજદાર બીજું છે જ કોણ? વાહ, મારે કબૂલ કરી જ દેવું છે કે, હું આ કામમાં તમારી મદદ માગવા જ આવ્યો છું, ભાઈસાહેબ! મારાથી તો આ બધી વાત બે આગળ ઉપાડાય તેમ નથી. તમારા જેવો સમજદાર, હોશિયાર માણસ આ વાત તેને કાને નાખે, તો તે જરૂર માની જાય. અને તમે જો એની જોડે આ વાત કબૂલ કરાવો, તો તમારા તેની પાસેના લેણા પેટે પણ હું પાઉંડમાં પાંચ શિલિંગ – અરે જાઓને સાડા છ શિલિંગ – અરે દશ શિલિંગ ચૂકવી આપું. તમારા જેવા મિત્ર ખાતર હું દશ શિલિંગ ચૂકતે કરું, આપણે બંનેએ મળીને પહેલાં ઘણા સોદા પાર પાડ્યા છે, ભાઈસાહેબ. અને તમે તો એ લૈણું ગયા ખાતે જ માંડી વાળ્યું હશે, તેને બદલે પાઉંડમાં સીધા