________________
મધુર અકસ્માત
૨૦૩ * “નોકરી માટે ઉત્સુક ઘણા એમ માનીને અહીં આવતા હશે, બિચારા બાપડા !”
આટલું બોલી ડોસા ત્યાંથી જવા લાગ્યા; પણ નિકોલસને કંઈક બોલવા જતો જોઈ, તે તરત ધીમા પડ્યા અને તેની વાત પૂરી સાંભળી લેવાનું સૌજન્ય દાખવવા પૂરતા થોભ્યા. નિકોલસ તેમની નજીક આવ્યો એટલે તેમણે પૂછ્યું, “કેમ ભાઈ જુવાન, તમે કંઈક મને કહેવા માગતા હતા?”
“ના, ના, ખાસ નહિ.– પણ એ તો મારો નકામો ખ્યાલ હોય; એમ કે, આપ આ જાહેરાતો જોવા કયા ઇરાદાથી આવ્યા હશો, એવું કંઈક મને થઈ આવ્યું.”
“ઓહ! એમ? તો ચાલો બોલી નાંખો જોઉં, મિસ્ટર– હૈ? હું કંઈક નોકરી શોધવા આવ્યો હોઈશ, એમ તમને લાગ્યું? સાચું કહેજો કે, તમે એવું જ કંઈક ધાર્યું હતું ને?” નિકોલસે હકારમાં ડોકું હલાવ્યું.
“હા હા હા!” ડોસા ખડખડાટ હસી પડ્યા અને પોતાના બંને પંજા આનંદથી ઘસવા લાગ્યા. “આ જાહેરાતો તરફ જોનાર માટે કોઈ પણ એવું જ માની લે, જેમ મેં પણ તમારે માટે એવું જ ધારી લીધું હતું. ખરી વાત છે, મેં તમારે માટે પણ એવું જ ધારી લીધું હતું!”
“પણ આપે મારે વિષે એમ ધારી લીધું હોય, તો તેમાં આપની કંઈ ભૂલ થતી હોય, એમ માનવાનું કારણ નથી. કારણ કે, ખરેખર હું નોકરીની શોધમાં જ આ જાહેરાતો જોતો હતો.”
ના, ના, તમારા જેવા સારા સંસ્કારી દેખાતા યુવાનને અહીં નોકરી શોધવાની જરૂર હોય, એમ હું તો ન જ માનું,” ડોસાએ ભલમનસાઈથી જવાબ આપ્યો.
