________________
૧૦૦
નિકોલસ નિકબી અંદર આવ્યા અને જાહેરાત કરી ગયા કે, મિ૦ નૉગ્નને ત્યાં મહેમાન આવ્યા છે.
“મહેમાન? કોણ છે? કેટલા છે?” નોંઝે નવાઈ પામી પૂછયું.
ન્યૂમેન તરત ઉઠીને, સૌની ક્ષમા માગી, ‘તરત આવું છું” કહીને નીકળ્યો. અને પછી વચન પ્રમાણે તરત જ પાછો દોડતો આવ્યો, અને એક શબ્દ પણ બોલ્યા વિના ટેબલ ઉપરથી એક સળગતી મીણબત્તી તથા “પંચ” ભરેલું એક ટૅબ્લર ઝટપટ ઉપાડીને ગાંડાની પેઠે પાછો દોડી ગયો.
સૌ નવાઈ પામી જોઈ રહ્યાં.
૧૮
મિત્ર નોઝના પણ ન્યૂમેને પહેલા પ્રથમ તો ઓરડીમાં આવી, બોલ્યાચાલ્યા વિના પંચનું ટૅબ્લર નિકોલસને મોંએ લગાવી, તેને અર્ધઅર્ધ પિવરાવી દીધું; અને બાકી વધ્યું તે સ્માઇકના ગળામાં ઠાલવી દીધું. સ્માઇકને બિચારાને ગંધકની ભરડકી સિવાય બીજું કાંઈ પીણું ચાખવા મળ્યું ન હોવાથી, આ લહેજતદાર પીણું આવી ભાવભરી રીતે મળતાં, તે આનંદ અને આશ્ચર્ય બંને લાગણીઓ વ્યક્ત કરવા લાગ્યો.
ન્યૂમૅન નિકોલસને પલળી ગયેલો જોઈ, તથા પોતાની પાસે તેને બદલાવવાનાં કાંઈ જ કપડાં આપવામાં ન હોઈ, દુ:ખી દુ:ખી થઈ જવા લાગ્યો. પણ નિકોલસે તેને કહ્યું, “તમે મને યૉર્કશાયર જતી વખતે જે પત્ર વણમાગ્યો આપ્યો હતો, તેને ભરોંસે જ હું અહીં આવ્યો છું અને તમારે ત્યાં એક રાત પૂરતો આશરો મળે એટલી જ અપેક્ષા મને છે. મારે સારુ બીજી કાંઈ દોડાદોડ કે ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. મારે પ્રથમ એટલું જ જાણવું છે, યૉર્કશાયરથી પેલા
