________________
નિકોલસ નિકલ્બી
પહેલાં તે ઊંઘી પડેલી પાટલી ઉપર જોરથી ટિચાયું. પરિણામે, તમ્મર ચડતાં તે ચત્તાપાટ ફરસ ઉપર લાંબો થઈ ગયો.
८०
નિકોલસ હવે બીજો કશો વિચાર કર્યા વિના, તે ઓરડામાંથી નીકળી ગયો. તેણે સ્માઇક કયાં છે તે જોવા પૂરતી તે ઓરડામાં છેવટની નજર કરી લીધી; પણ કયાંય તે નજરે પડયો નહિ.
પછી વધુ વિચાર કરી, તે પોતાનાં કપડાં નાના ઝોયણામાં ભરી લઈ, કોઈની કશી રુકાવટ વિના બારણું ઉઘાડી, બહાર નીકળી ગયો અને સીધો ગ્રેટાબ્રિજ તરફને રસ્તે ચાલતો થયો.
૧૬
લંડનને માર્ગે
૧
નિકોલસ મિ૦ સ્કવીયર્સને નસિયત કરીને શાળાની બહાર નીકળી ગયો ત્યારે તેના ખીસામાં માત્ર ચાર શિલિંગ અને થોડા પેન્સ જ હતા; અને લંડન સુધી પહોંચવા માટે તેને અઢીસો માઈલ કાપવાના હતા. પોતાના કાકાને સ્કવીયર્સ કેવા ઊલટા સમાચાર મોકલશે, અને કાકા પોતાની મા-બહેનને શું સંભળાવશે કે કરશે, તેનો વિચાર કરતો તે આગળ વધતો હતો. તેવામાં તેને સામેથી આવતો એક ઘોડેસવાર મળ્યો. તે જૉન બ્રાઉડી હતો. તેના હાથમાં ઘોડો હાંકવા, એક ડાળી તોડીને બનાવેલો સીધો જાડો સોટો હતો. નિકોલસ સમજી ગયો કે, જૉન બ્રાઉડી સાથે પણ અત્યારે મારામારીનો મોકો આવવાનો જ; તે દિવસે ફૅનીની પાર્ટીમાંથી તે બંને બહુ ખરાબ રીતે જુદા પડયા હતા! જોઈ, બ્રાઉડી પણ ઘોડો નિકોલસને સંબોધીને તેણે
અને નિકોલસને સામેથી આવતો થોભાવી રસ્તા વચ્ચે ઊભો રહ્યો; અને કહ્યું, “આપણે ભેગા થયા ખરા!”
