________________
૧૭૨
ડૉન કિવકસોટ! ડૉન કિવક્સોટે હસી પડીને જવાબ આપ્યો, “ભલે, ભલે જાઓ, હું નાનો હતો ત્યારે આવા ખેલ જોવાના મને બહુ પસંદ હતા.”
પણ આ વાતચીત ચાલતી હતી તેવામાં મશ્કરાનો વેશ લીધેલા નટે આગળ કૂદી આવી પોતાની ઘંટડીઓવાળી અને ફગાઓ બાંધેલી સોટી ઘુમાવીને રોઝિનેન્ટીના માં આગળ પછાડી, એટલે રોઝિનેન્ટી ભડકયો અને લગામ ગમે તેટલી ખેંચાવા છતાં ચારે પગે ઊછળીને મેદાન તરફ નાઠો. સાન્કોએ જોયું કે પોતાના માલિક હમણાં જ એ ભડકેલા ઘોડા ઉપરથી ગબડી પડશે, એટલે તે પોતાના ગધેડા ઉપરથી ઊતરીને તે તરફ દોડ્યો. અને બન્યું પણ તેમ જ. દૂબળો રોઝિૉન્ટી ગમે તેટલું જોર કરીને દોડવા ગયો, પણ થોડી વારમાં જ જમીન ઉપર ઠોકર ખાઈને ગબડી પડ્યો અને સાથે ડૉન વિકસોટ પણ.
પરંતુ દરમ્યાન પેલો વિદૂષક પોતાના ચાળાથી આ પરિણામ આવેલું જોઈ, ભયનો માર્યો સાન્કોના ગધેડા ઉપર બેસી, તેના કાન આગળ પેલા ફગા ખખડાવતો તેને ભગાવીને શહેર તરફ ઉતાવળે નાઠો. સાન્કોનો વિચાર એકદમ તો તેની પાછળ પડવાનો થયો; પણ પછી ડૉન કિવક્સોટને કેટલાં વાગ્યું છે તે જોવા તે પ્રથમ દોડ્યો. તેમને બેઠા કરી, રોઝિનેન્ટી ઉપર બેસાડયા બાદ તેણે તેમને કહ્યું કે, “મારા ડેપલને લઈને પેલું ભૂત ભાગી ગયું!”
ડૉન કિવક્સોટ તરત તાડૂક્યા, “હમણાં હું એ હરામખોરોને પાઠ શિખવાડું છું; અને આપણા એક ગધેડાના બદલામાં તેમનાં અનેક ખચ્ચરોનો ઘાણ કાઢું છું.”
પણ એટલામાં સાન્કોના ડાહ્યા ગધેડાએ ગમે તેમ કરીને ઊછળીને તેના ઉપર સવાર થયેલાને જમીન ઉપર ગબડાવી પાડયો. એટલે પેલો જીવ લઈને શહેર તરફ ભાગ્યો. પછી ડેપલ દોડતો દોડતો પોતાના માલિક પાસે આવી ગયો.
છતાં ડૉન કિવકસોટે તો પોતાના સ્કવાયરને કરવામાં આવેલા અપમાનનો બદલો લેવા પેલા લોકોના ગાડા તરફ પોતાનો ઘોડો દોડાવ્યો અને એ બદમાશોને થોભવા માટે ત્રાડ નાખી. સાન્કોએ કિવકસોટને રોકવા બહુ પ્રયત્ન કર્યો, તેણે કહ્યું, “આ બધા ખેલાડીઓ છે, એટલે
