SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 87
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ મેનેક્રિસ્ટે ટાપુ ઉપર ૭૭ કપ્તાને ડાન્ટેને સુકાન સોંપ્યું. તેણે અનુભવી ખલાસીની રીતે હુકમો છોડવા માંડયા. થોડી વારમાં રિય ટાપુથી સહીસલામત દૂર રહીને જહાજ આગળ વધવા માંડયું. સૌ ખલાસીઓએ આનંદને પોકાર કર્યો. કપ્તાન પોતે પણ ડાન્ટને શાબાશી આપવા લાગી ગયો. લેંઘોર્ન બંદરે જઈ ડાન્ટેએ પોતાની દાઢીના વાળ સમૂળગા સાફ કરાવ્યા અને માથાના વાળ ટૂંકા કરાવ્યા. ત્યાર બાદ, પહેલી વાર તેણે ચાટલામાં પોતાનું મેં જેવા પ્રયત્ન કર્યો, તે પોતે પોતાને જ ન ઓળખી શકયો! તે જેલમાં પુરાયો ત્યારે તેની ઉંમર ૧૯ વર્ષની હતી; હવે તેની ઉંમર ૩૩ વર્ષની થઈ હતી. જે દિવસે જેકોએ તેને દરિયામાંથી ડૂબતા બચાવ્યો હતો, તે દિવસે પણ બરાબર ફેબ્રુઆરીની ૨૮મી તારીખ જ હતી; અર્થાત્ જેલમાં તેણે પૂરાં ૧૪ વર્ષ ગાળ્યાં હતાં. જહાજના કપ્તાને ડાન્ટને પોતાના વહાણમાં જ જોડાઈ જવા આગ્રહ કર્યો. ડાન્ટેએ પણ વિચાર્યું કે, હમણાં બધાં બંદરોએ તેની તપાસ ચાલતી હોય તેવે વખતે વસ્તીના સંપર્કથી દૂર રહેનારું આવું દાણચરોનું વહાણ જ વધુ સહીસલામત ગણાય. ઉપરાંત મોન્ટેક્રિસ્ટો ટાપુ ઉપર તેને જવું હોય તે પણ વગર પૈસે તો એકદમ જવાનું બને જ નહિ. એટલે તેણે ત્રણ મહિના તેઓની સાથે વધુ રહેવાનો કરાર કર્યો. કપ્તાન બધા ખલાસીઓને જહાજના ફેરા દીઠ નફામાંથી અમુક ભાગ આપતો. એક બંદર ઉપર જકાતખાતાની ચોકિયાત ટુકડી જોડે આ જહાજવાળાને અથડામણમાં આવવું પડ્યું. તેમાં ડારે ઘાયલ થયો. જેકોપિએ તે વખતે પણ ડાન્ટની સારવાર ખૂબ દિલ દઈને કરી. જેકોપીએ જ્યારથી ડાન્ટને બચાવ્યો હતો, ત્યારથી તેને ડાન્ટ તરફ ખેંચાણ રહ્યા કરતું હતું; અને તેમાંય ડાન્ટની કુશળતા અને બહાદુરીનો પ્રત્યક્ષ અનુભવ થયા બાદ તે એમ જ માનતે થયો હતો કે, ડારે જ બધાનો નાયક થવાને લાયક છે.
SR No.006005
Book TitleAsha ane Dhiraj
Original Sutra AuthorN/A
AuthorGopaldas Jivabhai Patel
PublisherAcharya J B krupalani and Maganbhai Desai Memorial Trust
Publication Year1986
Total Pages202
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati
File Size14 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy