________________
આશા અને ધીરજ ભગવાનને પાડ માની, ખડક ઉપર જરા ઊંચે ચડી તે ચત્તાપાટ સૂઈ ગયો. અને સૂતો તેવો જ ઊંધી ગયો. કલાક પછી ગર્જનાઓના અવાજથી તે જાગ્યો ત્યારે તેને ખબર પડી કે, ચારે તરફ ભયંકર તેફાન ફાટી નીકળ્યું છે અને આખો ખડક જાણે મોજાંના જોરથી હમણો ઊખડયો, હમણાં ઊખડયો, એમ ધણધણવા લાગ્યો છે.
થોડી વારમાં વીજળીને મોટો કડાકો થયો. તેના પ્રકાશમાં તેણે જોયું કે દૂર દૂર માછીમારોનું એક જહાજ એ તોફાનમાં સપડાઈને ઊછળવા તથા તણાવા લાગ્યું છે. બીજા ચમકારા વખતે તેણે જોયું તો તે તૂટી ગયું હતું અને ખલાસીઓ લાકડાના પાટડા ઉપર આમતેમ ઘસડાતા હતા. મદદ માટેની તેમની વેદનાભરી બૂમો પણ તેને કાને સંભળાઈ. થેડી વારમાં તે સંભળાતી બંધ થઈ ગઈ: બધા જ ડૂબી ગયા હતા.
પરોઢ થતાં સુધીમાં વાદળો ઘસડાઈ ગયાં અને આકાશમાં ક્યાંક ક્યાંક તારા ચમકવા લાવ્યા. પછી તે સવાર થયું અને કેટલાંય વર્ષે સૂર્યોદયને ભવ્ય દેખાવ ડાન્ટેએ ફરી વાર નજરે નિહાળ્યો.
તેણે કૃતજ્ઞ હૃદયે ભગવાનને અંજલિ અર્પણ કરી.
