________________
શેટો દ ઈફનું કબ્રસ્તાન
૭૩ કર્યું. પરંતુ પેલા લોખંડના ગોળાનું વજન તેને ઊંડે ને ઊંડે ખેંચતું ગયું. તેણે નીચા વળી પગ ઉપરનું દોરડું જલદી કાપવા માંડ્યું અને છેવટે
જ્યારે તેનો શ્વાસ છેક રંધાઈ જવાનો થયો, ત્યારે તે છૂટો થયો અને જોરથી એક કુદકો લગાવી સપાટી ઉપર આવ્યો. થોડી વાર શ્વાસ લેવા થોભીને તેણે તરત પાછી ડૂબકી મારી. કારણ કે, ખડક ઉપર પેલા ઘોરખોદુ હજી કદાચ તપાસ કરતા ઊભા હોય.
બીજી વાર જ્યારે તે બહાર નીકળ્યો, ત્યારે પચાસેક કદમ દૂર જ નીકળ્યો. ઉપર ઘનઘોર આકાશ છવાઈ રહ્યું હતું અને થોડે દૂર શેટે દ ઈફનો કાળ-અંધાર ખડક ઘૂઘવતે ઊભો હતો. ડાન્ટેએ ફરી લાંબી ડૂબકી મારી.
નજીક જે બે ટાપુઓ હતા, તે વસ્તીવાળા હતા; તેથી તેણે ટિબુના ટાપુ તરફ જ જવાનો વિચાર કર્યો. તે ત્રણ માઈલ દૂર હતો.
ડાન્ટેને માત્ર થાક જ સતાવતે ન હતો. શેટ દઈફ તરફથી પીછો પકડવામાં આવે તેને ભય પણ એટલો જ તીવ્ર હતો. તેનાથી છેવટના સમયે પડાઈ ગયેલી ચીસ કોણ જાણે કોણે કોણે સાંભળી હશે ! દરેક મેજા પાછળ તેને ધસી આવતી હોડીની જ કલ્પના આવતી હતી; અને પવનના દરેક સુસવાટામાં હલેસાંના કે માણસના અવાજ તેને કને સંભળાયા જ કરતા.
એક કલાકમાં તે તે છેક જ થાકી ગયો. આજુબાજુ કાળાં વાદળ જાણે વધુ કાળાં બની તેની સામે ઊતરવા લાગ્યાં. અચાનક તેના પગે કશું લાગ્યું. તેણે માની લીધું કે, પીછો પકડનારાઓએ મારેલી ગેળી તેને વાગી છે અને હવે થોડા જ વખતમાં બંદૂકને અવાજ સંભળાશે. પણ તેવો કોઈ અવાજ આવ્યો નહિ; એટલે તેણે આગળ વધવા હાથ લંબાવ્યા. ત્યારે તેને કશું સામે અથડાયું. તેણે પગ નીચો કર્યો છે તે જમીનને અડક્યો. તેણે અંધારામાં સામું ઊતરેલું વાદળ માન્યું હતું, તે ખરી રીતે ટિબુલે ને ખડક હતો.
