________________
આશા અને ધીરજ પણ સંદેશ લઈ જવા બદલ વર્ષે બે હજાર કૂકની મારી નોકરી ખેલું, એટલે ગાંડો હું થયો નથી, તેનું શું?’
પૈસા ખાતર નહીં, તે એ બાઈ જનમભર દુ:ખી ન થાય તે માટે તેને ખબર આપશો? માણસાઈને દાવે એટલું કરવાની પણ ના પાડશો, તે હું તમને મારા ભયંકર દુશ્મન ગણીશ, અને કોક દિવસ બારણા પાછળ છુપાઈ રહીને, આ ટેબલ વડે તમારું માથું ફોડી નાખીશ!”
જેલરે તરત કોટડીનું બારણું બંધ કરી દીધું. થોડી વારમાં તે ચાર સૈનિકો સાથે પાછો આવ્યો અને ગવર્નરના હુકમથી ડાન્ટને ગાંડા કેદીઓ માટેની ભોંયતળથી નીચે આવેલી અંધારી કોટડીઓમાંની એકમાં ઉતારી મૂક્યો.
બધું પતી ગયા પછી જેલરે ઉપર આવી નિસાસો નાખ્યો, બિચારો બહુ જલદી ગાંડો થઈ ગયો !”
સે દિવસનું પુનરાગમન પિતાના મળતિયા કે પિતાના દુશ્મનો ધારે કે જાણે તે પહેલાં જ ઈ. સ. ૧૮૧૫ ના ફેબ્રુઆરીની ૨૬ મી તારીખે નેપોલિયન એકલદોકલ જ ફ્રાંસના કેનિસ બંદરે ઊતર્યો. ખેડૂતોએ તેને ઉત્સાહપૂર્વક વધાવી લીધો અને તેની સામે મોકલવામાં આવેલું સૈન્ય, “સમ્રાટ ઘણું જીવો' એવા પિકારો કરવું તેની સાથે ભળી ગયું. પછી તો વિજયકૂચ કરતા નેપોલિયન છેક પૅરિસ પહોંચી ગયો. રાજા જીવ લઈને નાસી છૂટયો.
વિફૉર્ટના પિતા નેઇટિયરની હવે રાજદરખારમાં બોલબાલા થઈ. વિલેફૉર્ટે ડહાપણપૂર્વક રાજાના પક્ષના માર્કિવસ સેન્ટમેરાનની પુત્રી રેની સાથેનું પોતાનું લગ્ન મોકૂફ રાખ્યું. નેપોલિયને વિલેૉર્ટને તેના પિતા નાઇટિયરને કારણે તેની નોકરીમાં ચાલુ રાખ્યો.
