________________
આશા અને ધીરજ
"
જેને મૅડમ સેન્ટ-મેરાનના મૃત્યુથી તરત લાભ થવાના હોય તે. તે કોણ હાઈ શકે, એ વિચારવાનું કામ તમારું છે!’
૧૭૦
‘પણ એમની મિલકતના કુલ વારસદાર એકલી વેલેન્ટાઇન જ છે; અને એ પેાતાની દાદીને ઝેર દે, એવું માનતા પહેલાં તો હું જાતે જ ગાળી ખાઈને મરી જાઉં!'
‘પણ તે પછી ભૂલથી એ ઝેર તેમને અપાયું હોય, એ શકયતા વિચારો. તમારા પિતાશ્રીને તેમના લકવાના હઠીલા રોગ ઉપર હું ધંતૂરાના ઝરના જ પ્રયાગ થોડી થોડી માત્રામાં કરતો આવ્યો છું. એ ઝેર કોઈ સાજો માણસ થોડું પણ પીએ, તો તરત આવાં જ લક્ષાથી મરી
જાય.
"
“ પણ પિતાશ્રીને દવા પાવાનું કામ એકલા તેમના જૂનો વફાદાર નાકર બેરોઇસ કરે છે. અને તેમની દવા મૅડમ સેન્ટ-મેરાન પાસે ભૂલથી પણ પહોંચી જાય એવા સંભવ ઓછા છે. બંને રડા બહુ દૂર છે. એટલે જ હું કહું છું કે, મારાં સાસુને ઝેર દેવામાં આવ્યું હાય, એ વાત ન માની શકાય તેવી છે. ' તો તમે એ પણ
સાંભળી લેા કે, મેડમ સેન્ટ-મેરાન પાસે હું છેલ્લા ત્રણ કલાકથી બેસી તેમનાં બધાં લક્ષણા બારીકાઈથી જોઈ રહ્યો હતો. અને હું ખાતરીથી કહેવા માગું છું કે, મૅડમનું મૃત્યુ ધંતુરાના ઝોરથી થયું છે.’
“ પણ દાક્તર, આવી શંકા પડતી વાત બહાર પાડીને મારા ઘર ઉપર તમે નાહક શંકા અને કલંકનાં ઘેરાં વાદળ નહિ જ ઉતારો, એટલા અમારા હિતૈષી તમે છે જ.'
"
વારુ; હું મારી શંકા ન્યાયાધીશ તરીકે નહિ તો કુટુંબના મુખ્ય વધુ સાવચેત રહેવું ઘટે છે. ખૂની કદાચ એટલે હજુ જે જીવતા છે તેમની કાળજી લેવાનું તમે વચન આપે,
મારા દિલમાં જ પૂરી રાખીશ. પરંતુ માણસ તરીકે પણ તમારે આટલેથી જ અટકશે નહિ.
