________________
૧૪૦
આશા અને ધીરજ
શકી; પરંતુ તમારા માથા ઉપર કંઈ અનિષ્ટ આવી પડે, તે જે ક્ષણે મારા સાંભળવામાં તે આવે, તે મારા જીવનની છેલ્લી જ ક્ષણ હશે !'
કાઉન્ટ હંદીના કૃતજ્ઞભાવ જોઈ, વિચારમાં પડતા પડતા, મૉરેલ કુટુંબની મુલાકાતે ગયા. ત્યાં તેને માટે માનવહૃદયના પ્રેમ અને કૃતજ્ઞતાના ભાવાનું એવું જ દર્શન તૈયાર હતું.
શ્રી. મૉરેલ ત। કયારના ગુજરી ગયા હતા પેાતાના પાંચ લાખના વારસાને તેમણે મૅકિસમિલિયન અને જુલી વચ્ચે સરખે ભાગે વહેંચી આપ્યા હતા. જુલીનું લગ્ન તેની ઈચ્છા મુજબ ઇમેન્યુએલ સાથે થયું હતું. પરંતુ ઇમેન્યુએલ પાસે કશા વારસા ન હોવાથી, છ વરસ તેણે ખૂબ મહેનત કરીને જુલીના વારસા જેટલા અઢી લાખ ફ્રાંક એકઠા કર્યા. તેટલા ફ્રાંક એકઠા થતાંની સાથે જ તે જુલી પાસે આવ્યા અને કહેવા લાગ્યો, · જુલી, આપણે કમાણીની જે હ્રદ આંકી હતી, તે આજે પૂરી થઈ છે; હવે આપણે આપણી બંનેની ભેગી મિલકતથી જ સંતોષ માનીને મૉરેલ કંપનીનું કામકાજ બધું કરીએ તે કેમ ?’
'
જુલીએ તરત જ જવાબ આપ્યા, ' મૉરેલ કંપનીના વહીવટ મૉરેલ કુટુંબના છેાકરો જ ચલાવી શકે. બાપુજીનું ઊજળું નામ ભવિષ્યની કઈ કમનસીબ આપત્તિથી કાંકિત થાય, તે કરતાં આપણે આટલાથી જ સંતોષ માનીને કંપનીનું કામ સમેટી લઈએ તો બહુ સારું. ’
તરત જ મૉરેલ કંપનીનું કામકાજ સમેટી લેવામાં આવ્યું, અને તેને પંદર મિનિટ પણ નહિ થઈ હોય અને પંદર હજાર ફ઼્રાંકના નફો થાય એવું એક કામ આપવા માટે એક ગ્રાહક આવ્યો. તરત જ ઇમેન્યુએલે જવાબ આપ્યા, ‘સાહેબ, અમે અમારો ધંધા ...... .ને વેચી દીધા છે; આપ તેમની પાસે જાઓ.'
મકાનના ઉપલા માળૉકિસમિલિયન માટે અનામત રાખવામાં
આવ્યા હતા. કાણા કોકલ્સ હજુ આ લેટુંબમાં જ તેનાથી થાય તેવી
