________________
એડમંડ હન્ટ આપણા વહાણને વચ્ચેથી જ તે નાહક એલ્બા ટાપુ તરફ વાળી ગયો અને ખાસ દોઢ દિવસ બગાડ્યો.”
વહાણનું કામ તેણે સંભાળી લીધું એ તો જાણે ઠીક જ કર્યું; કારણ કે, કસાન પછી કપ્તાનને ભેરુ જ તે કામ સંભાળે ને! પરંતુ વચ્ચેથી એલ્બા ટાપુ તરફ વહાણ વાળી જઈ દોઢ દિવસ તેણે નાહક બગાડયો હોય, તે તે ખોટું કર્યું કહેવાય ખરું.’
શ્રી. મૉરેલે તરત એડમંડ ડાન્ટને પોતાની પાસે બોલાવ્યો. ડેંગ્લર્સ જરા દૂર ખસ્યો.
વહાણને એલ્બા ટાપુ તરફ વાળી જવાની શી જરૂર પડી, એ મારે પૂછવું હતું, ડાન્ટ !”
મને પણ ખબર નથી, સાહેબ! કમાન સૅકલૅરે મરણપથારીએથી હુકમ કર્યો હતો કે, વહાણને એલ્બા ટાપુ તરફ વાળી લેવું. ત્યાં માર્શલ બન્ડને આપવા માટે એક પાકીટ તેમણે મરતા પહેલાં મને આપ્યું હતું.”
શ્રી. મોરેલ આજુબાજુ નજર કરી લઈ, ડાન્ટને એક તરફ લઈ ગયા; પછી અચાનક તેમણે પૂછયું :
એલબામાં બાદશાહ નેપોલિયનના શા સમાચાર છે?”
કુશળ છે સાહેબ, હું માર્શલના ઓરડામાં ઊભો હતો તે વખતે જ તે અચાનક ત્યાં પધાર્યા હતા.'
“કંઈ વાતચીત થઈ હતી ?'
તેઓ નામદારે જ મને પૂછયું કે, વહાણ કોનું છે, ક્યાં જઈ આવ્યું, અને અંદર શો માલ ભરેલો છે. મારું તે ધારવું છે કે, વહાણ જો ખાલી હેત, અને હું તેને માલિક હેત, તે તેમણે કદાચ વહાણ માગી જ લીધું હોત ! પણ મેં જણાવ્યું કે, “વહાણ મોરેલ કંપનીની માલિકીનું છે.” એટલું સાંભળતાં જ તેઓ સાહેબ બોલી ઊઠયા, “હા,
