________________
જેમાં બનાવે રૂપ પકડે છે ૧૩૫ તે વેચી ખાધા હશે. પરંતુ જો મારા ઘોડા સાથે તે કશી તેની મેલી રમત રમ્યો હશે, તો તેની આજે કશી ખેર નથી, એ હું સૌની સમક્ષ કહી રાખું છું.”
ડેગ્યુર્સ તેને ટાઢી પાડવા ગયો તેમ તેમ તે વધુ ને વધુ છંછેડાતી ગઈ. ડેપ્લર્સે છેવટે વીલે મેઢે કાઉન્ટને કહ્યું, “આ ઘેડા બહુ તોફાની હતા, એટલે મેં મારી પત્નીની સુરક્ષિતતા ખાતર જ આજે નહીં જેવી કિંમતે વેચી દીધા છે, એમ કહે કે કાઢી નાખ્યા છે! આમ તે ઘોડા બહુ સારા હતા; પણ તે આપના જેવા જુવાન મજબૂત માણસને છાજે તેવા હતા. સાચું કહું તે, સહેજ વહેલો મારો ભેટો આપની સાથે થયો હોત, તે હું તે આપને જ ભેટ આપી દેત! પરંતુ મારી પત્ની મારી કોઈ સારી બાબત ઉપર પણ ખોટી શંકા કર્યા વિના રહેતી જ નથી”
કાઉંટે ડેગ્લર્સને આભાર માનીને કહ્યું, “આપની ભલી લાગણી માટે આભારી છું; પરંતુ મેં આજે સવારે જ ઘડાની એક જોડ ખરીદી છે. મેં કંઈ બહુ પૈસા નથી આપી દીધા, પણ જરા તમે સૌ જોઈને કહો તો ખરા કે ઘોડા કેવા છે.'
બારીએથી કાઉંટની ગાડી તરફ નજર કરતાં જ મૅડમ ડેલર્સ તડૂકી ઊઠી, “અરે, એ જ મારા ઘોડા ! સાચું કહો, કાઉટ, આ માણસે તમારી પાસેથી એ ઘોડાના કેટલા પૈસા પડાવ્યા છે?”
“મને પૂરી ખબર નથી પણ મારો બજાર-કારકુન ત્રીસેક હજાર ફ્રાંકની વાત કરતો હતો ખરો.”
મૅડમ ડેગ્લર્સ ગુસ્સાની હવે સીમા ન રહી. પોતાની પત્નીની પ્રિય ચીજ પણ નફો મળતું હોય તે વેચી ખાનાર પતિને જે વિણ તેણે સંભળાવવા માંડયાં, તે જોતાં જ, કાઉંટ પોતે ધારેલો ફટકો બરાબર વાગે તેની જલદી જલદી પેરવી કરવા તરત ત્યાંથી ચાલતો થયો.
બે કલાક બાદ જ મૅડમ ડેન્ટલર્સને કાઉંટ તરફથી એક આજીજીભર્યો પત્ર મળ્યો. તેમાં તેણે મેડમને તેમના ઘોડા એક તરંગી મિત્ર”
