________________
સાધનાકાળની અનુભૂતિઓ
૨૧ ૐ”, “ગુરુ ૐ”નું રટણ કરવા માંડ્યું. તે વખતે હું બાબાની સાવ પડખે ઊભો હતો. શ્રી ગુરુદેવે બેસી જઈને પોતાની સૂત્રાત્મક ભાષામાં કહ્યું. “સબ મંત્ર એક... સબ %, ૐ નમ: શિવાય, ૐ શિવોહમ, હોના ચાહિયે. “શિવ, શિવ, શિવોSહમ્ હોના ચાહિયે. અંતરંગમેં હોના ચાહિયે. બહિરંગ સે અંતરંગ શ્રેષ્ઠ હૈ. . . .'' પછી બાબા ફરી હુંકાર કરીને અંદર જતા રહ્યા. એમનો હુંકાર બધી જાતના સંકેતોનો દ્યોતક હતો. જ્યારે તેઓ હુંકાર કરીને ડોક હલાવીને ઈશારો કરતા ત્યારે જ હું ત્યાંથી પાછો ફરતો, પણ આજે હજુ સુધી એવો ઈશારો કર્યો નહોતો એટલે હું ઊભો જ રહ્યો. ભગવાન નિત્યાનંદ બહાર આવ્યા. હાથમાં એક નીલા રંગની શાલ હતી એ તેમણે મને ઓઢાડી દીધી. મારે માટે એ એક પરમ સદભાગ્યની વાત હતી. આજે તો સવારથી જ એક પછી એક મહાપ્રસાદ મળતા રહ્યા હતા. એ પછી તેઓ એકદમ રસોડા તરફ ગયા. ત્યાં મોનપણા કાચાં કેળાંનાં ભજિયાં બનાવી રહ્યો હતો. એમાંથી ખોબો ભરીને ભજિયાં લઈ આવી, મને આપી તેમણે પોતાની આંનદમય મુખમુદ્રાથી હુંકાર કરીને મને જવાનો ઈશારો કર્યો.
એ કેટલો સુમંગલ દિવસ હતો ! કેવી પુનિત એ ઘડી હતી ! શ્રી ગુરુદેવે મને પોતાની પાસે બેસાડ્યો. “ૐ નમઃ શિવાય' મંત્ર સંપુટિત કરીને, ૐ દર્શાવીને, શિવોSહમ્ ઉચ્ચારીને, શિવભાવ ધારણ કરાવ્યો. શિવ પંચાક્ષરી મહાતારક મંત્ર દ્વારા બહિરંગ અનુષ્ઠાનની રીત બતાવીને અંતઃકરણમાં “હું શિવ છું' હું એવા ભાવરૂપી ‘શિવોહમ્” શબ્દ સુણાવીને અમરનાથનો અમર શબ્દ સંભળાવ્યો. “સબ ૐ રે' કહીને એકાત્માનો બોધ કરાવ્યો.
