________________
સંક્ષિપ્ત જીવનઝરમર ખુલ્લી કરે છે. જો સંસ્કૃતિ જ નષ્ટ થઈ જશે તો તમારો ઉપદેશ સાંભળશે કોણ? ધર્મને સક્રિય નહીં બનાવો તો વેદ-વેદાન્તનાં પુસ્તકો કબાટમાં જ પડ્યાં રહેશે.''
સંસ્કૃતિ-રક્ષાની ચર્ચા વખતે થતા એવા જ દુઃખી તેઓ ગોવધ - આંદોલનની વાત નીકળે ત્યારે થઈ જતા. તેઓ ઘણી વાર કહેતાઃ ““પહેલાં મને એ કહો કે તમે ગાયને “માતા' માનો છો કે નહીં? જો “હા” તો પછી શું તમે લોકો તમારી માને ક્યારેય વેચો છો !
“જો ખરેખર તમારે ગોવધને બંધ કરાવવો હોય તો પ્રત્યેક દેશવાસી પોતાના ઘરમાં એક એક ગાય રાખો. જો તમે ગાયને ન પાળી શકો તો તમારા પાડોશીની ગાય માટે રોજ થોડા પૈસા આપો ને એ રીતે મદદરૂપ બનો. જે ધર્માલય, ધર્મસંસ્થા અથવા આશ્રમમાં ગાય ન હોય ત્યાં ગાયને રાખવાનો અને એનું પાલન કરવાનો પ્રબંધ થવો જોઈએ. એક ગૃહસ્થ જે રીતે પોતાના પરિવાર માટે કમાય એ રીતે પ્રત્યેક મનુષ્ય ગાય માટે કમાવું જોઈએ. નિજી ખર્ચમાં કરકસર કરીને ગૌસેવામાં ખર્ચા કરવો જોઈએ. સરકાર સામે લડવાની શી જરૂર છે ? એ રીતે તો ક્યારેય ગોવધ બંધ નહીં થાય.''
ભારત દેશ માટેનો એમનો પ્રેમ અને દેશદાઝ અનુપમ હતાં. શ્રી ગુરુદેવને આદશમુખ, રાષ્ટ્રીય સંત નિઃશંકપણે કહી શકાય. ભારતીય સંસ્કૃતિ, અમિતા, ગૌરવ અને એની જીવનપ્રણાલી સચવાઈ રહે એ માટે તેઓ સતત પ્રયત્નશીલ રહેતા. એ માટે ચિંતિત રહેતા અને પ્રસંગોપાત્ત એને વ્યકત પણ કરતા.
રાજકારણમાં ચાલતા કાવાદાવા અને એમાં રહેલી ક્ષતિઓથી શ્રી.ર.મ.-૪