________________
પોંડિચેરી આગમન અને નિવાસ ભગવાન શ્રીકૃષ્ણનું ગીતાભાખ્યું સૂત્રઃ
न मे पार्थास्ति कर्तव्यं त्रिषु लोकेषु किंचन ।
नानवाप्तमवाप्तव्यं वर्तं एव च कर्मणि ।। એ શ્રી અરવિંદની જીવનચર્યાને પૂરેપૂરું બંધબેસતું આવતું હતું. શ્રી અરવિંદને પોતાને માટે કશું પ્રાપ્ત કરવાનું હતું નહીં. ક્યારનુંયે જે કાંઈ મેળવવા યોગ્ય હતું તે મેળવાઈ, ચૂક્યું હતું. કિન્તુ જગતથી અજાણ, જગતના કલ્યાણ માટે તેઓ નિરંતર ઝઝૂમી રહ્યા હતા. પ્રગાઢ મૌનમાં તેઓ એક વિરાટ કાર્ય કરી રહ્યા હતા.
શ્રી અરવિંદ આશ્રમમાં ૨૪મી નવેમ્બરનો દિવસ પ્રતિવર્ષ સિદ્ધિદિન તરીકે ઊજવાય છે. ૧૯૨૬ના આ મંગલ દિવસથી આશ્રમનાં અધિષ્ઠાત્રી તરીકે શ્રી માતાજીને શ્રી અરવિદે આગળ કર્યા અને આશ્રમનું સંચાલન શ્રી માતાજી હસ્તક સોંપ્યું. તેઓ પોતે રૂપાંતરના યોગના મહાન કાર્ય માટે એકાંત-સ્થિત થયા.
આમ તેઓએ આશ્રમના અંતેવાસીઓને અને મુલાકાતીઓને મળવાનું બંધ કર્યું પરંતુ તેમના અસંખ્ય પત્રોના જવાબો આપતા રહ્યા. પોતાના સાવિત્રી મહાકાવ્યના સર્જનને આગળ વધારતા રહ્યા અને સૌથી અધિક, દિવસ કે રાત જોયા વગર પોતાના લક્ષિત કાર્યમાં જોડાયેલા રહ્યા. વર્ષના ચાર દિવસોમાં શ્રી અરવિંદ અને શ્રી માતાજી સાથે, આશ્રમના અંતેવાસીઓને અને મુલાકાતીઓને દર્શન આપતાં. તેઓ પોતાના ખંડના એક ઓરડામાં સોફા પર બેસતાં અને તેમની નજીકથી એક પછી એક મૌનમાં પ્રણામ કરી બધા પસાર થતા. આ ચાર દિવસો તે શ્રી અરવિંદનો જન્મદિવસ ૧૫મી ઑગસ્ટ, શ્રી માતાજીનો જન્મદિવસ ૨૧મી ફેબ્રુઆરી, સિદ્ધિદિન ૨૪મી નવેમ્બર અને
