________________
ઉત્તર ભારતમાં પોતાના ગળા આસપાસ ફેરવ્ય, અને આશ્ચર્ય ! જરા વારમાં તો એની જીભ બરાબર બોલતી થઈ ગઈ. પણ સ્વામીજીએ તો તેમને સમજાવ્યું કે રામની શક્તિ ને તમારી શ્રદ્ધાથી જ તમે સારા થયા છો.''
ઝાંસીના વસવાટ દરમિયાન સ્વામીજીએ મિત્રો સાથેની વાતચીતમાં જાણ્યું કે હિમાલયનાં બે તીર્થધામો-કેદારનાથ અને બદરીનાથ જવાનો રસ્તો બહુ કઠિન છે અને ત્યાં ઠંડી પણ સખત પડે છે. જેમાં ભય અને સંકટ હોય એવી મુસાફરીનો સ્વામીજીને ખાસ શોખ હતો. અંદરની પ્રેરણાથી તરત નક્કી કર્યું કે રસ્તો ગમે તેવો વિકટ હોય તો પણ આ બે સ્થળે જવું તો ખરું જ. ઝાંસીવાસી રામકિંકર નામના એક મિત્રે આ પ્રવાસમાં સાથે આવવાની તૈયારી બતાવી.
સ્વામીજી રામકિંકર સાથે ઝાંસીથી રવાના થયા અને હરદ્વાર પહોંચી પર્વત ચડતાં ચડતાં હૃષીકેશ પહોંચ્યા. હિમાલયનાં ધૂમ્રાચ્છાદિત શિખરો, ગીચગાઢ જંગલો, સ્ફટિક જેવું ગંગાનું વહેતું નીર અને જાત જાતની વનસ્પતિઓમાં સ્વામીજીને રામની અદ્દભુત લીલા જ દેખાઈ. અહીં એક વૃદ્ધ સંન્યાસીનો સત્સંગ કરી તે પછી બેત્રણ દિવસ સ્વામીજીએ એક એકાંત કુટીરમાં એકાંતવાસ કર્યો.
ચોથે દિવસે તેમણે પર્વત પર ચડવાનું શરૂ કર્યું. જેમ જેમ ઊંચે ચડતા ગયા તેમ તેમ આજુબાજુના દશ્યનું સૌંદર્ય વધતું ગયું. ભગવાનની આ અનંત અને અભુત રચના જોઈ સ્વામીજી એ સૌંદર્યના નશામાં જ ડૂબી ગયા. થાકનું નામ ન રહ્યું. તાજગી ને રફૂર્તિ વધતાં જ રહ્યાં. આકરાં ચડાણ પર પણ લગભગ દોડતા સ્વાપરો ૪
