________________
મહાપ્રભુ શ્રીવલ્લભાચાર્ય આપે જે સ્વપ્નમાં જોયું તે યથાર્થ છે.
બ્રહ્મચર્યવશમાં જ વલ્લભાચાર્ય યાત્રા કરી રહ્યા હતા. સંપૂર્ણ ભારતની યાત્રા કરી સ્થળ સ્થળ પર ભક્તિમાર્ગનો પ્રચાર અને શુદ્ધાદ્વૈત સિદ્ધાંતની સ્થાપના દ્વારા શ્રીવલ્લભાચાર્ય લોકસેવા અને વૈિદિક સિદ્ધાંતોની સુરક્ષા કરવા ઈચ્છતા હતા; તેથી અનુકૂળ સમય જોઈ કેટલાક સમય બાદ માતાને વિજયનગરમાં પોતાના મામાને ત્યાં મૂકી શિષ્યો સાથે આગળ પ્રયાણ કર્યું.
સંવત ૧૫૪૬ના અંતમાં માહિષ્મતી નગરી ઓમકારેશ્વરની યાત્રા પૂરી કરી સંવત ૧૫૪૭ના પ્રારંભમાં વલ્લભાચાર્ય ઉજજૈન પધાર્યા. ક્ષિપ્રા નદીમાં સ્નાન, બ્રાહ્મણોને દાન વગેરે તીર્થનાં પુણ્યકાર્યો પૂર્ણ કરી શ્રીમદ્ ભાગવત પારાયણ કર્યું. મહાકાળેશ્વરનાં દર્શન કરી નરોત્તમ નામના વિદ્વાન બ્રાહ્મણને ચૈત્ર સુદિ ૧ના દિવસે પુરોહિતનું વૃત્તપત્ર લખી આપ્યું. તે સંસ્કૃતમાં આ પ્રમાણે છે – તેની લિપિ તેલુગુ છે.
श्री विष्णुस्वामि मर्यादानुगामिना वल्लभेन अवन्तिकायां नरोत्तम शर्मा पौरोहित्येन सम्भावनीय: सं. १५४६ चैत्र शुद प्रतिपदि।
ઉજનથી સિદ્ધવટ અને સાંદીપનિ ઋષિના આશ્રમમાં વલ્લભાચાર્યજી પધાર્યા. ત્યાં બ્રાહ્મણો સાથે શાસ્ત્રાર્થ સભા થઈ. કોઈક બ્રાહ્મણે વાદમાં પરાજય પામતાં કહ્યું કે અહીં ‘ઘટ સરસ્વતી' નામનો વિદ્વાન હાજર નથી, નહીં તો એની વિદ્વત્તાનો સામનો કરવો આપને મુશ્કેલ પડત. | ‘ઘટ સરસ્વતી મહાન તાંત્રિક વિદ્વાન હતો. શાસ્ત્રાર્થ વખતે વચમાં એક ઘડો મૂકતો હતો; અને પોતાના સિદ્ધાંતની પ્રામાણિકતા ઘડામાં આવતા શબ્દો દ્વારા કરાવતો હતો. ઘડામાં મિ.શ્રી.- ૩
