________________
મહામોહ-નિવારક તીસાયંત્ર રૂપ ત્રીસ દોહાઓ
(દૈનિક નિત્ય કર્મમાં આચરવા તથા વિચારવા માટે) જવ કૃતાથ કારણે ભાષા કી વિચાર, તીરાજંતર ભૂઝિ કે, ઉતરો ભવ જલ પાર. કલિ મેં જીવન અલ્પ હૈ, કરિયે બેગિ સમ્હાર,
.
તપ સાધન નહીં હો સકે, કેવલ નામ અધાર.
આ જીવ અનાદિ કાળથી અજ્ઞાનજન્ય મોહરૂપ રાત્રિમાં સૂઈ રહેલો છે, સર્વાત્મારૂપ પ્રત્યક્ષ ઉપસ્થિત રામને તે સમજતો નથી. મિથ્યા સંસારસ્વપ્નને જોઇ રહ્યો છે અને તે સ્વપ્નાંતર કાળમાં અનેક જન્મ નિરર્થક વીતી ગયા અને એક વાર પણ તે મોહથી રહિત થઈ જાગ્રત થઈ શક્યો નહીં. તેથી જીવને સંસારસાગરથી મુક્ત કરવા સદ્ગુરુમે હિંદી ભાષામાં સંક્ષિપ્ત રીતે તીસાયંત્ર ૩૫ ત્રીસ દોહાઓ દૈનિક નિત્ય કર્મ રૂપે આચરણ કરવા માટે તથા વિચારવા માટે કહેલ છે. કારણ કલિયુગમાં માનવજીવન બહુ અલ્પ આયુષ્યવાળું હોવાથી તપ સાધન વગેરે કાંઈ પૂર્ણ રીતે થઈ શકે નહીં. તેથી નામથી લક્ષિત કેવળ નિર્ગુણ - શુદ્ધ સત્ય તત્ત્વનો આધાર લઈ માનવજીવનની સફળતાને સાધ્ય કરી રાકાય.
પ્રેમ જગાવૈં વિરહ કો, વિરહ જગાવૈં પીવ
પીવ જગાવૈં જવકો, વહી પીવ ડી જીવ. સાત્ત્વિક પ્રેમ ઉત્કટ વૈરાગ્ય અને પ્રબળ મોક્ષેચ્છાને જાગ્રત કરે
છે. અને તે પ્રબળ ઇચ્છ! સદ્ગુરુને પ્રત્યક્ષ પરિચય કરાવે છે. અને સદ્ગુરુ જીવને અજ્ઞાન, મોહ આદિથી રહિત કરે છે.
33
