________________
ગુરુ નાનક આ મહામંત્ર આગળ કોઈનો જાદુ ચાલતો નથી. ઢાકાથી થોડે દૂર એક ગામ છે. ત્યાં પાણીનું ખૂબ દુ:ખ. સ્ત્રીઓએ ગુરુજીને વાત કરી. ગુરુજીએ બરછી વડે એક જગ્યાએ થોડું ખોદીને કહ્યું,
અહીંથી મીઠું પાણી મળશે.'' બન્યું પણ એવું જ. આ બરછી સાચવી રાખવામાં આવી છે. તેમાં તેનાં દર્શન કરાવવામાં આવે છે. અને આ સ્થળને ‘‘બરછાસાહેબ'' કહેવામાં આવે છે.
ગુરુજી ફરતા ફરતા જગન્નાથજી પહોંચ્યા. મંદિરમાં આરતી થતી હતી. સૌ ઊભા થયા પણ ગુરુજી બેસી રહ્યા. આરતી પૂર્ણ થતાં લોકોએ પૂછ્યું, “ગુરુજી તમે કેમ ઊભા ન થયા?'' તેમણે કહ્યું, ‘‘ભાઈ પ્રભુજીની આરતી તો ચોવીસે કલાક થતી રહેતી હોય છે. આ આરતીનો કોઈ સમય જ નથી પછી શા માટે ઊભો થાઉં ? પ્રભુની આરતી અજબ છે ! જુઓ... ગગનમેં થાલ રવ (સૂર્ય) ચંદ (ચંદ્ર) દીપક બને તારકા મંડલ જનક (જાણે) મોતી, ધૂપમિલ આગલો પવન ચવરો (ચમ્મર) કરે, સગલ બનરાય ફૂલંત જ્યોતિ કૈસી આરતી હોવે, ભવખંડના તેરી.' ગુરુજીની આરતી સાંભળી સૌનાં મસ્તક પ્રભુચરણે નમી રહ્યાં.
ગુરુજીએ પ્રવાસ દરમિયાન ભક્ત નામદેવના વતન અવંડાની મુલાકાત લઈ નામદેવ સાથે જ્ઞાનચર્ચા કરી હતી. સંતોનું મિલન ભવ્ય હતું !
કાનફટા લોકો ગુરુજીના દ્વેષી. ગુરુજીને નીચું જોવરાવવાની કોઈ તક જતી ન કરે તેવા. તેમણે સાંભળ્યું કે ગુરુજીને જે કાંઈ મળે છે તે તેઓ સૌમાં વહેંચી દે છે. કાનફટાઓ તેમની પરીક્ષા કરવા માટે ગયા. તેમણે ગુરુજીને ચરણે એક તલ ધય અને શાંતિથી
