________________
ગુરુ નાનક બેટા જેમાં સારો નફો હોય તેવો વેપાર કરજે.' નાનક તેમના બાલમિત્ર બાલા સાથે શહેરમાં વેપાર કરવા નીકળ્યા. રસ્તામાં એક વૃક્ષ નીચે સંતવૃંદ જોયું. જઈને પ્રણામ કર્યા. ખબર પડી કે સંતો ત્રણ દિવસના ભૂખ્યા છે. અયાચકવ્રતીઓ છે. તેમને વેપારની તક મળી ગઈ. સંતોને ભોજન કરાવી પાછા આવી ગયા. પૈસા ભોજનખર્ચમાં વાપરી નાખ્યા. પિતાજીને આવી વાત કરી. પિતાજી મૌન રહ્યા. તેમણે નાનકને પુત્રી નાનકીને
ત્યાં - કપૂરથલા રાજ્યના સુલતાનપુર ગામે - મોકલવાનો નિર્ણય લઈ લીધો.
નાનક સુલતાનપુર આવ્યા. બહેન નાનકી તેમને ખૂબ જ વહાલી. ભાઈબહેનનો અતૂટ પ્રેમ. બનેવી જયરામ શેઠ પણ ખૂબ ભલા. રાજ્યમાં એમની સારી વગ. નાનકને નવાબને ત્યાં મોદીખાનામાં ભંડારી તરીકે નોકરી અપાવી દીધી. નાનકને નોકરી ગમી ગઈ. તેમણે ભંડારો ખોલી દીધો. કેટલાક લોકોએ નવાબના કાન ભંભેર્યા. નવાબે ભંડારનો હિસાબ તપાસ્યો તો બધું બરાબર હતું. ઊલટા નાનકના પૈસા લેણા નીકળતા હતા ! નવાબનો નાનક પ્રત્યે અહોભાવ વધી ગયો. આ મોદીખાનું ‘‘હંટી સાહેબ'' નામે ઓળખાય છે.
કાલુરામજીએ પુત્રને નાથવાનો વિચાર કર્યો. પરણાવીશું તો શાન ઠેકાણે આવી જશે એવી એમની માન્યતા હતી. ગુરુદાસપુર જિલ્લાના પખા ગામનિવાસી ક્ષત્રિય મૂલચંદ્રની પુત્રી સુલક્ષણી સાથે તેમનાં લગ્ન થયાં. આ લગ્ન તેમને બંધનરૂપ ન બન્યાં. તેઓ ભક્તિમય ગીતોની રચનામાં મશગૂલ રહેતા હતા. તેઓ કહેતા, ““ઉપરથી મને જે સંદેશો મળશે તે જ વાતો લખ્યા ગુ. નાં.-૩
